önder

See also: onder, Önder, and onder-

Turkish

Etymology

Neologism, coined as part of language reforms, from the locative önde of ön (“front”) + -r, with the form probably also influenced by the earlier loan lider or by the Persian suffix (-dâr), compare Turkish dindar.

Pronunciation

IPA^(key): /øn.dæɾ/, [ø̞ᵝn̟.d̟æɾ̞̊]
Audio: (file)

Noun

önder (definite accusative önderi, plural önderler)

leader
Synonym: lider
- 1934 November 26, Ismet Inonu, quotee, “Ulu Önderin soy adları”, in Hakkın Sesi, page 1:
  Düşündük ki soy adı kanunu tatbik olunurken Büyuk Önderin taşiyacağı adı tayin Büyük meclisin borcudur. Bu kanunla Atatürk adını teklif ediyoruz.
  (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

önderlik (“leadership”)

Descendants

→ Azerbaijani: öndər

References

Nişanyan, Sevan (2002–) “önder”, in Nişanyan Sözlük
Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 123

Anagrams

döner