özellik

Turkish

Etymology

From özel (“special, particular”) +‎ -lik (“-ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ø.zæˈlːic/

Noun

özellik (definite accusative özelliği, plural özellikler)

1. specialness, exceptionality
2. peculiarity, characteristic property
3. an exceptional circumstance

Declension

Declension of özellik

	singular	plural
nominative	özellik	özellikler
definite accusative	özelliği	özellikleri
dative	özelliğe	özelliklere
locative	özellikte	özelliklerde
ablative	özellikten	özelliklerden
genitive	özelliğin	özelliklerin

Derived terms

• özellikle
• özellikli

Descendants

• → Azerbaijani: özəllik