ünsüz
Turkish
Etymology
From ün (“reputation”) + -süz.
Pronunciation
Adjective
ünsüz
Noun
ünsüz (definite accusative ünsüzü, plural ünsüzler)
- (linguistics) consonant (abbreviated)
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ünsüz | |
Definite accusative | ünsüzü | |
Singular | Plural | |
Nominative | ünsüz | ünsüzler |
Definite accusative | ünsüzü | ünsüzleri |
Dative | ünsüze | ünsüzlere |
Locative | ünsüzde | ünsüzlerde |
Ablative | ünsüzden | ünsüzlerden |
Genitive | ünsüzün | ünsüzlerin |