þefja
Icelandic
Etymology
Pronunciation
Verb
þefja (weak verb, third-person singular past indicative þefjaði, supine þefjað)
- (intransitive) to smell strongly, to stink
Conjugation
þefja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þefja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þefjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þefjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þefja | við þefjum | present (nútíð) |
ég þefi | við þefjum |
| þú þefjar | þið þefið | þú þefir | þið þefið | ||
| hann, hún, það þefjar | þeir, þær, þau þefja | hann, hún, það þefi | þeir, þær, þau þefi | ||
| past (þátíð) |
ég þefjaði | við þefjuðum | past (þátíð) |
ég þefjaði | við þefjuðum |
| þú þefjaðir | þið þefjuðuð | þú þefjaðir | þið þefjuðuð | ||
| hann, hún, það þefjaði | þeir, þær, þau þefjuðu | hann, hún, það þefjaði | þeir, þær, þau þefjuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
þefja (þú) | þefið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þefjaðu | þefiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þefjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þefjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þefjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þefjast | við þefjumst | present (nútíð) |
ég þefist | við þefjumst |
| þú þefjast | þið þefist | þú þefist | þið þefist | ||
| hann, hún, það þefjast | þeir, þær, þau þefjast | hann, hún, það þefist | þeir, þær, þau þefist | ||
| past (þátíð) |
ég þefjaðist | við þefjuðumst | past (þátíð) |
ég þefjaðist | við þefjuðumst |
| þú þefjaðist | þið þefjuðust | þú þefjaðist | þið þefjuðust | ||
| hann, hún, það þefjaðist | þeir, þær, þau þefjuðust | hann, hún, það þefjaðist | þeir, þær, þau þefjuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
þefjast (þú) | þefist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þefjastu | þefisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þefjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þefjaður | þefjuð | þefjað | þefjaðir | þefjaðar | þefjuð | |
| accusative (þolfall) |
þefjaðan | þefjaða | þefjað | þefjaða | þefjaðar | þefjuð | |
| dative (þágufall) |
þefjuðum | þefjaðri | þefjuðu | þefjuðum | þefjuðum | þefjuðum | |
| genitive (eignarfall) |
þefjaðs | þefjaðrar | þefjaðs | þefjaðra | þefjaðra | þefjaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þefjaði | þefjaða | þefjaða | þefjuðu | þefjuðu | þefjuðu | |
| accusative (þolfall) |
þefjaða | þefjuðu | þefjaða | þefjuðu | þefjuðu | þefjuðu | |
| dative (þágufall) |
þefjaða | þefjuðu | þefjaða | þefjuðu | þefjuðu | þefjuðu | |
| genitive (eignarfall) |
þefjaða | þefjuðu | þefjaða | þefjuðu | þefjuðu | þefjuðu | |