þurrka

Icelandic

þurrka (weak verb, third-person singular past indicative þurrkaði, supine þurrkað)

(transitive, with accusative) to dry (make something dry or drier)
(transitive, with accusative) to wipe something (so as to remove moisture or unwanted material from the surface of it)
(transitive, with accusative) to wipe something (such as moisture, dirt, snot, etc.) (from the surface of something)
(transitive, with dative, with or without qualification as to body part) to dry someone’s body, dry someone off
(transitive, with dative, with qualification as to body part) to wipe some part of someone's body (e.g. wipe someone’s nose)

þurrka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að þurrka
supine (sagnbót)		þurrkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þurrkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þurrka	við þurrkum	present (nútíð)	ég þurrki	við þurrkum
	þú þurrkar	þið þurrkið		þú þurrkir	þið þurrkið
	hann, hún, það þurrkar	þeir, þær, þau þurrka		hann, hún, það þurrki	þeir, þær, þau þurrki

past (þátíð)	ég þurrkaði	við þurrkuðum	past (þátíð)	ég þurrkaði	við þurrkuðum
	þú þurrkaðir	þið þurrkuðuð		þú þurrkaðir	þið þurrkuðuð
	hann, hún, það þurrkaði	þeir, þær, þau þurrkuðu		hann, hún, það þurrkaði	þeir, þær, þau þurrkuðu

imperative (boðháttur)	þurrka (þú)	þurrkið (þið)
	þurrkaðu	þurrkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þurrkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að þurrkast
supine (sagnbót)		þurrkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þurrkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þurrkast	við þurrkumst	present (nútíð)	ég þurrkist	við þurrkumst
	þú þurrkast	þið þurrkist		þú þurrkist	þið þurrkist
	hann, hún, það þurrkast	þeir, þær, þau þurrkast		hann, hún, það þurrkist	þeir, þær, þau þurrkist

past (þátíð)	ég þurrkaðist	við þurrkuðumst	past (þátíð)	ég þurrkaðist	við þurrkuðumst
	þú þurrkaðist	þið þurrkuðust		þú þurrkaðist	þið þurrkuðust
	hann, hún, það þurrkaðist	þeir, þær, þau þurrkuðust		hann, hún, það þurrkaðist	þeir, þær, þau þurrkuðust

imperative (boðháttur)	þurrkast (þú)	þurrkist (þið)
	þurrkastu	þurrkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þurrkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þurrkaður	þurrkuð	þurrkað	þurrkaðir	þurrkaðar	þurrkuð
accusative (þolfall)	þurrkaðan	þurrkaða	þurrkað	þurrkaða	þurrkaðar	þurrkuð
dative (þágufall)	þurrkuðum	þurrkaðri	þurrkuðu	þurrkuðum	þurrkuðum	þurrkuðum
genitive (eignarfall)	þurrkaðs	þurrkaðrar	þurrkaðs	þurrkaðra	þurrkaðra	þurrkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þurrkaði	þurrkaða	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkuðu	þurrkuðu
accusative (þolfall)	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkuðu	þurrkuðu
dative (þágufall)	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkuðu	þurrkuðu
genitive (eignarfall)	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkaða	þurrkuðu	þurrkuðu	þurrkuðu

þurrka f (genitive singular þurrku, nominative plural þurrkur)