αδρανής

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀδρανής (adranḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /aðɾaˈnis/
• Hyphenation: α‧δρα‧νής

Adjective

αδρανής • (adranís) m (feminine αδρανής, neuter αδρανές)

1. inactive, inert, sluggish
2. inoperative, inactive
3. (chemistry) inactive, inert

Declension

Declension of αδρανής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδρανής •	αδρανής •	αδρανές •	αδρανείς •	αδρανείς •	αδρανή •
genitive	αδρανούς • / αδρανή •	αδρανούς •	αδρανούς •	αδρανών •	αδρανών •	αδρανών •
accusative	αδρανή •	αδρανή •	αδρανές •	αδρανείς •	αδρανείς •	αδρανή •
vocative	αδρανή • / αδρανής •	αδρανής •	αδρανές •	αδρανείς •	αδρανείς •	αδρανή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδρανής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδρανής, etc.)

Synonyms

• ανενεργός (anenergós, “inactive”)

Related terms

• see: αδράνεια f (adráneia, “inertia”)