ανέκδοτο

Greek

Noun

ανέκδοτο • (anékdoto) n (plural ανέκδοτα)

1. anecdote, a short, entertaining account of an incident

Declension

Declension of ανέκδοτο

	singular	plural
nominative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •
genitive	ανεκδότου •,  ανέκδοτου •	ανεκδότων •,  ανέκδοτων •
accusative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •
vocative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •

Related terms

• ανεκδοτικός (anekdotikós, “anecdotal”, adjective)
• ανεκδοτογραφία f (anekdotografía, “writing anecdotes”)
• ανεκδοτογραφικός m (anekdotografikós, “anecdotal”)
• ανεκδοτογράφος m (anekdotográfos, “a writer of anecdotes”)
• ανεκδοτολογία f (anekdotología, “telling anecdotes”)
• ανεκδοτολογικά (anekdotologiká, “anecdotally”)
• ανεκδοτολογικός m (anekdotologikós, “anecdotal”)
• ανεκδοτολόγος m (anekdotológos, “raconteur”)
• ανέκδοτος (anékdotos, “unpublished”, adjective)

 

Adjective

ανέκδοτο • (anékdoto)

1. Accusative masculine singular form of ανέκδοτος (anékdotos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ανέκδοτος (anékdotos).