αναίσθητος
Greek
Etymology
ἀν- (an-) + αισθητός (aisthitós)
Adjective
αναίσθητος • (anaísthitos) m (feminine αναίσθητη, neuter αναίσθητο)
Declension
Declension of αναίσθητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναίσθητος • | αναίσθητη • | αναίσθητο • | αναίσθητοι • | αναίσθητες • | αναίσθητα • |
| genitive | αναίσθητου • | αναίσθητης • | αναίσθητου • | αναίσθητων • | αναίσθητων • | αναίσθητων • |
| accusative | αναίσθητο • | αναίσθητη • | αναίσθητο • | αναίσθητους • | αναίσθητες • | αναίσθητα • |
| vocative | αναίσθητε • | αναίσθητη • | αναίσθητο • | αναίσθητοι • | αναίσθητες • | αναίσθητα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναίσθητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναίσθητος, etc.) | |||||
Related terms
- αναισθησία f (anaisthisía, “anaesthesia”)
- αναισθησιολογία f (anaisthisiología, “anaesthesiology”)
- αναισθησιολόγος m or f (anaisthisiológos, “anaesthesiologist”)
- αναισθητικό n (anaisthitikó, “anaesthetic”)
- αναισθητικός (anaisthitikós, “anaesthetic”, adjective)
- αναισθητοποίηση f (anaisthitopoíisi, “anaesthetisation”)
- αναισθητοποιώ (anaisthitopoió, “to anaesthetise”)
- αναισθητώ (anaisthitó, “to anaesthetise”)
Antonyms
- ανάρκωτος (anárkotos, “not anaesthetised”)