αναπληρωτής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]αναπληρωτής • (anaplirotís) m (plural αναπληρώσεις, feminine αναπληρώτρια)
- deputy
- substitute, replacement (person)
- αναπληρωτής καθηγητής ― anaplirotís kathigitís ― supply teacher
Declension
[edit]Declension of αναπληρωτής
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
genitive | αναπλήρωσης • | αναπληρώσεων • | |
accusative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
vocative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
Older or formal genitive singular: αναπληρώσεως • |
Related terms
[edit]- αναπλήρωση (anaplírosi, “replacement”) (action)
- see: αναπληρώνω (anapliróno, “to replace”)