αρετές

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /areˈtes/
• Hyphenation: α‧ρε‧τές

Noun

αρετές • (aretés) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of αρετή (aretí).

See also

• In polytonic script: ἀρετές
• Katharevousa and older scripts: nominative: αἱ ἀρεταί, vocative: ὦ ἀρεταί
  • accusative: τὰς ἀρετάς