αόριστος
See also: ἀόριστος
Greek
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek ἀόριστος (aóristos).
Adjective
αόριστος • (aóristos) m (feminine αόριστη, neuter αόριστο)
Declension
Declension of αόριστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αόριστος • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστοι • | αόριστες • | αόριστα • |
| genitive | αόριστου • | αόριστης • | αόριστου • | αόριστων • | αόριστων • | αόριστων • |
| accusative | αόριστο • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστους • | αόριστες • | αόριστα • |
| vocative | αόριστε • | αόριστη • | αόριστο • | αόριστοι • | αόριστες • | αόριστα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αόριστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αόριστος, etc.) | |||||
Derived terms
Noun
αόριστος • (aóristos) m (plural αόριστοι)
- (grammar) aorist, past tense, simple past, perfective past
Declension
Declension of αόριστος