βαθμός

Greek

Etymology

From Ancient Greek βαθμός (bathmós, “step”), from βαίνω (baínō, “to step”).

Noun

βαθμός • (vathmós) m (plural βαθμοί)

1. grade (of job, position in employment)
2. (military) rank
3. (sciences, meteorology) degree (unit of temperature)

   Έχει 35 βαθμούς.

   Échei 35 vathmoús.

   It is 35 degrees.

4. (education) (plural) marks, grades

   οι βαθμοί των μαθητών ― oi vathmoí ton mathitón ― the students' marks

5. (medicine) degree (severity of burns)

   εγκαύματα δεύτερου βαθμού ― egkávmata défterou vathmoú ― second degree burns

6. (grammar) degree (of an adjective)

   ο θετικός βαθμός, ο συγκριτικός βαθμός, ο υπερθετικός βαθμός

   o thetikós vathmós, o sygkritikós vathmós, o yperthetikós vathmós

   the positive degree, the comparative degree, the superlative degree

Declension

declension of βαθμός

	singular	plural
nominative	βαθμός •	βαθμοί •
genitive	βαθμού •	βαθμών •
accusative	βαθμό •	βαθμούς •
vocative	βαθμέ •	βαθμοί •

Synonyms

• βαθ. (vath.) (abbreviation)

Hyponyms

• θετικός m (thetikós, “positive”)
• συγκριτικός m (sygkritikós, “comparative”)
• υπερθετικός m (yperthetikós, “superlative”)

Derived terms

• βαθμοφόρος m or f (vathmofóros, “officer”)