δέμω

Ancient Greek

Etymology

(deprecated template usage)

From Proto-Indo-European *dem-. Related to δόμος (dómos, “house”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dé.mɔː/ → /ˈðe.mo/ → /ˈðe.mo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dé.mɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈde.mo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðe.mo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðe.mo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðe.mo/

Verb

δέμω • (démō)

1. to build, construct, prepare, make

Inflection

   Present: δέμω, δέμομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέμω	δέμεις	δέμει	δέμετον	δέμετον	δέμομεν	δέμετε	δέμουσῐ(ν)
	subjunctive	δέμω	δέμῃς	δέμῃ	δέμητον	δέμητον	δέμωμεν	δέμητε	δέμωσῐ(ν)
	optative	δέμοιμῐ	δέμοις	δέμοι	δέμοιτον	δεμοίτην	δέμοιμεν	δέμοιτε	δέμοιεν
	imperative		δέμε	δεμέτω	δέμετον	δεμέτων		δέμετε	δεμόντων
middle/ passive	indicative	δέμομαι	δέμῃ, δέμει	δέμεται	δέμεσθον	δέμεσθον	δεμόμεθᾰ	δέμεσθε	δέμονται
	subjunctive	δέμωμαι	δέμῃ	δέμηται	δέμησθον	δέμησθον	δεμώμεθᾰ	δέμησθε	δέμωνται
	optative	δεμοίμην	δέμοιο	δέμοιτο	δέμοισθον	δεμοίσθην	δεμοίμεθᾰ	δέμοισθε	δέμοιντο
	imperative		δέμου	δεμέσθω	δέμεσθον	δεμέσθων		δέμεσθε	δεμέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δέμειν				δέμεσθαι
participle	m	δέμων				δεμόμενος
	f	δέμουσᾰ				δεμομένη
	n	δέμον				δεμόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔδεμον, ἐδεμόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδεμον	ἔδεμες	ἔδεμε(ν)	ἐδέμετον	ἐδεμέτην	ἐδέμομεν	ἐδέμετε	ἔδεμον
middle/ passive	indicative	ἐδεμόμην	ἐδέμου	ἐδέμετο	ἐδέμεσθον	ἐδεμέσθην	ἐδεμόμεθᾰ	ἐδέμεσθε	ἐδέμοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔδειμᾰ, ἐδειμᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδειμᾰ	ἔδειμᾰς	ἔδειμε(ν)	ἐδείμᾰτον	ἐδειμᾰ́την	ἐδείμᾰμεν	ἐδείμᾰτε	ἔδειμᾰν
	subjunctive	δείμω	δείμῃς	δείμῃ	δείμητον	δείμητον	δείμωμεν	δείμητε	δείμωσῐ(ν)
	optative	δείμαιμῐ	δείμειᾰς, δείμαις	δείμειε(ν), δείμαι	δείμαιτον	δειμαίτην	δείμαιμεν	δείμαιτε	δείμειᾰν, δείμαιεν
	imperative		δεῖμον	δειμᾰ́τω	δείμᾰτον	δειμᾰ́των		δείμᾰτε	δειμᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδειμᾰ́μην	ἐδείμω	ἐδείμᾰτο	ἐδείμᾰσθον	ἐδειμᾰ́σθην	ἐδειμᾰ́μεθᾰ	ἐδείμᾰσθε	ἐδείμᾰντο
	subjunctive	δείμωμαι	δείμῃ	δείμηται	δείμησθον	δείμησθον	δειμώμεθᾰ	δείμησθε	δείμωνται
	optative	δειμαίμην	δείμαιο	δείμαιτο	δείμαισθον	δειμαίσθην	δειμαίμεθᾰ	δείμαισθε	δείμαιντο
	imperative		δεῖμαι	δειμᾰ́σθω	δείμᾰσθον	δειμᾰ́σθων		δείμᾰσθε	δειμᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		δεῖμαι			δείμᾰσθαι
participle	m	δείμᾱς			δειμᾰ́μενος
	f	δείμᾱσᾰ			δειμᾰμένη
	n	δεῖμᾰν			δειμᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δέδμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δέδμημαι	δέδμησαι	δέδμηται	δέδμησθον	δέδμησθον	δεδμήμεθᾰ	δέδμησθε	δέδμηνται
	subjunctive	δεδμημένος ὦ	δεδμημένος ᾖς	δεδμημένος ᾖ	δεδμημένω ἦτον	δεδμημένω ἦτον	δεδμημένοι ὦμεν	δεδμημένοι ἦτε	δεδμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδμημένος εἴην	δεδμημένος εἴης	δεδμημένος εἴη	δεδμημένω εἴητον/εἶτον	δεδμημένω εἰήτην/εἴτην	δεδμημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδμημένοι εἴητε/εἶτε	δεδμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δέδμησο	δεδμήσθω	δέδμησθον	δεδμήσθων		δέδμησθε	δεδμήσθων
						middle/passive
infinitive						δεδμῆσθαι
participle	m					δεδμημένος
	f					δεδμημένη
	n					δεδμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐδεδμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐδεδμήμην	ἐδέδμησο	ἐδέδμητο	ἐδέδμησθον	ἐδεδμήσθην	ἐδεδμήμεθᾰ	ἐδέδμησθε	ἐδέδμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• οἰκοδομέω (oikodoméō)

References

• “δέμω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δέμω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δέμω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δέμω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δέμω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δέμω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)