δρυοκολάπτης
Greek
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek δρῦς (drûs, “tree, oak tree”) + κολάπτω (koláptō, “to make a hole”)
Noun
δρυοκολάπτης • (dryokoláptis) m (plural δρυοκολάπτες)
Declension
Declension of δρυοκολάπτης
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δρυοκολάπτης • | δρυοκολάπτες • |
genitive | δρυοκολάπτη • | δρυοκολαπτών • |
accusative | δρυοκολάπτη • | δρυοκολάπτες • |
vocative | δρυοκολάπτη • | δρυοκολάπτες • |
Synonyms
- τρυποκάρυδος n (trypokárydos)
- τσικλητάρα f (tsiklitára)
- τζουμπλιντάρα f (tzoumplintára)
Further reading
- δρυοκολάπτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia el