επίκαιρος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἐπίκαιρος (epíkairos).[1] By surface analysis, επι- (epi-) + καιρ(ός) (kair(ós)) + -ος (-os).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]επίκαιρος • (epíkairos) m (feminine επίκαιρη, neuter επίκαιρο)
- current (existing or occurring at the moment)
- topical, apropos, relevant (relating to a topic or subject of current interest)
- timely (done at the proper time or within the proper time limits)
Declension
[edit]Declension of επίκαιρος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επίκαιρος • | επίκαιρη • | επίκαιρο • | επίκαιροι • | επίκαιρες • | επίκαιρα • |
| genitive | επίκαιρου • | επίκαιρης • | επίκαιρου • | επίκαιρων • | επίκαιρων • | επίκαιρων • |
| accusative | επίκαιρο • | επίκαιρη • | επίκαιρο • | επίκαιρους • | επίκαιρες • | επίκαιρα • |
| vocative | επίκαιρε • | επίκαιρη • | επίκαιρο • | επίκαιροι • | επίκαιρες • | επίκαιρα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίκαιρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίκαιρος, etc.) | |||||
Derived terms
[edit]- επικαιρότητα f (epikairótita)
References
[edit]- ^ επίκαιρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language