επαρκής

Greek

Etymology

From Koine Greek ἐπαρκής (eparkḗs), from Ancient Greek ἐπαρκέω (eparkéō), from ἐπ' (ep', “on, onto”) +‎ ἀρκέω (arkéō, “to be enough”).

Pronunciation

• IPA^(key): /epaɾˈcis/
• Hyphenation: ε‧παρ‧κής
• Homophone: επαρκείς (eparkeís)

Adjective

επαρκής • (eparkís) m (feminine επαρκής, neuter επαρκές)

1. sufficient, adequate, enough (as much as meets requirements)

   Δεν έχω επαρκείς γνώσεις να διδάξω σ' αυτό το θέμα. ― Den écho eparkeís gnóseis na didáxo s' aftó to théma. ― I don't have enough knowledge to teach this subject.

2. competent, able, fit (as good as necessary)

   Ο τάδε είναι επαρκής ως δάσκαλος. ― O táde eínai eparkís os dáskalos. ― So-and-so is competent as a teacher / to teach.

Declension

Declension of επαρκής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επαρκής •	επαρκής •	επαρκές •	επαρκείς •	επαρκείς •	επαρκή •
genitive	επαρκούς •	επαρκούς •	επαρκούς •	επαρκών •	επαρκών •	επαρκών •
accusative	επαρκή •	επαρκή •	επαρκές •	επαρκείς •	επαρκείς •	επαρκή •
vocative	επαρκή • / επαρκής •	επαρκής •	επαρκές •	επαρκείς •	επαρκείς •	επαρκή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επαρκής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επαρκής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επαρκέστερος •	επαρκέστερη •	επαρκέστερο •	επαρκέστεροι •	επαρκέστερες •	επαρκέστερα •
genitive	επαρκέστερου •	επαρκέστερης •	επαρκέστερου •	επαρκέστερων •	επαρκέστερων •	επαρκέστερων •
accusative	επαρκέστερο •	επαρκέστερη •	επαρκέστερο •	επαρκέστερους •	επαρκέστερες •	επαρκέστερα •
vocative	επαρκέστερε •	επαρκέστερη •	επαρκέστερο •	επαρκέστεροι •	επαρκέστερες •	επαρκέστερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επαρκέστερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επαρκέστατος •	επαρκέστατη •	επαρκέστατο •	επαρκέστατοι •	επαρκέστατες •	επαρκέστατα •
genitive	επαρκέστατου •	επαρκέστατης •	επαρκέστατου •	επαρκέστατων •	επαρκέστατων •	επαρκέστατων •
accusative	επαρκέστατο •	επαρκέστατη •	επαρκέστατο •	επαρκέστατους •	επαρκέστατες •	επαρκέστατα •
vocative	επαρκέστατε •	επαρκέστατη •	επαρκέστατο •	επαρκέστατοι •	επαρκέστατες •	επαρκέστατα •

Related terms

• επαρκώ (eparkó, “to be sufficient”)
• επαρκώς (eparkós, “sufficiently”)
• επάρκεια f (epárkeia, “sufficiency, competence”)

Synonyms

• (enough, sufficient): αρκετός (arketós), κάμποσος (kámposos), μπόλικος (bólikos)
• (competent, able): ικανός (ikanós), αρμόδιος (armódios)

Antonyms

• (enough, sufficient): ανεπαρκής (aneparkís, “insufficient”), λιγοστός (ligostós, “little, meager”)
• (competent, able): ανίκανος (aníkanos, “incompetent, unfit, unable”), αναρμόδιος (anarmódios, “incompetent, unfit”)