ευδιάκριτος

Greek

Adjective

ευδιάκριτος • (evdiákritos) m (feminine ευδιάκριτη, neuter ευδιάκριτο)

1. distinguishable, discernible, distinct

Declension

Declension of ευδιάκριτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευδιάκριτος •	ευδιάκριτη •	ευδιάκριτο •	ευδιάκριτοι •	ευδιάκριτες •	ευδιάκριτα •
genitive	ευδιάκριτου •	ευδιάκριτης •	ευδιάκριτου •	ευδιάκριτων •	ευδιάκριτων •	ευδιάκριτων •
accusative	ευδιάκριτο •	ευδιάκριτη •	ευδιάκριτο •	ευδιάκριτους •	ευδιάκριτες •	ευδιάκριτα •
vocative	ευδιάκριτε •	ευδιάκριτη •	ευδιάκριτο •	ευδιάκριτοι •	ευδιάκριτες •	ευδιάκριτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευδιάκριτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευδιάκριτος, etc.)

Antonyms

• δυσδιάκριτος (dysdiákritos)

Related terms

• διακριτός (diakritós, “discrete”)

See also

• αναγνωρίσιμος (anagnorísimos, “recognisable”)