εχθρικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἐχθρικός (ekhthrikós). By surface analysis, εχθρ(ός) (echthr(ós)) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ex.θɾiˈkos/
• Hyphenation: ε‧χθρι‧κός

Adjective

εχθρικός • (echthrikós) m (feminine εχθρική, neuter εχθρικό)

1. enemy (attributive)
2. hostile, inimical

   Antonym: φιλικός (filikós)

Declension

Declension of εχθρικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εχθρικός •	εχθρική •	εχθρικό •	εχθρικοί •	εχθρικές •	εχθρικά •
genitive	εχθρικού •	εχθρικής •	εχθρικού •	εχθρικών •	εχθρικών •	εχθρικών •
accusative	εχθρικό •	εχθρική •	εχθρικό •	εχθρικούς •	εχθρικές •	εχθρικά •
vocative	εχθρικέ •	εχθρική •	εχθρικό •	εχθρικοί •	εχθρικές •	εχθρικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εχθρικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εχθρικός, etc.)

Derived terms

• εχθρικά (echthriká, adverb)

 

Related terms

• see: εχθρός m (echthrós)