ηλικία

See also: ἡλικία

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἡλικία (hēlikía), from ἧλιξ (hêlix, “of same age”), genitive ἥλικ(ος) + -ία (-ía).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.liˈci.a/
• Hyphenation: η‧λι‧κί‧α

Noun

ηλικία • (ilikía) f (plural ηλικίες)

1. age

   Είμαι ηλικίας δεκάξι χρόνων

   Eímai ilikías dekáxi chrónon

   Ι am sixteen years of age

   Είμαι σε ηλικία που …

   Eímai se ilikía pou …

   I am of an age where …

Declension

declension of ηλικία

case     \     number	singular	plural
nominative	ηλικία •	ηλικίες •
genitive	ηλικίας •	ηλικιών •
accusative	ηλικία •	ηλικίες •
vocative	ηλικία •	ηλικίες •

Related terms

• ανήλικος (anílikos, “underage, minor”, adjective)
• ενήλικας m (enílikas), ενήλικος (enílikos, adjective)
• ενηλικιώνομαι (enilikiónomai, “to come of age”) & related words
• ηλικιακά (ilikiaká, adverb)
• ηλικιακός (ilikiakós)
• ηλικιωμένος (ilikioménos, “elderly”)
• ηλικιωμένη f (ilikioméni, “elderly woman”)
• ηλικιωμένος m (ilikioménos, “elderly man”)
• ηλικιώνομαι (ilikiónomai)
• μεσήλικας m (mesílikas, “middle aged”), μεσήλικος (mesílikos, adjective)
• ομήλικος (omílikos, “of same age”, adjective)
• συνηλικιώτης m (synilikiótis, “of same age”) (formal)
• συνομήλικος (synomílikos, “of same age”, adjective)
• υπερήλικας m (yperílikas, “very old”), υπερήλικος (yperílikos, adjective)

Further reading

• G2244 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible