θέτης

Ancient Greek

Etymology

From the root of τίθημι (títhēmi, “to set, place”) +‎ -της (-tēs, masculine agentive suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰé.tɛːs/ → /ˈθe.tis/ → /ˈθe.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰé.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtʰe.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈθe.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈθe.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈθe.tis/

Noun

θέτης • (thétēs) m (genitive θέτου); first declension

1. one who places
2. mortgagor
3. adoptive father of a child

Inflection

First declension of ὁ θέτης; τοῦ θέτου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ θέτης ho thétēs	τὼ θέτᾱ tṑ thétā	οἱ θέται hoi thétai
Genitive	τοῦ θέτου toû thétou	τοῖν θέταιν toîn thétain	τῶν θετῶν tôn thetôn
Dative	τῷ θέτῃ tôi thétēi	τοῖν θέταιν toîn thétain	τοῖς θέταις toîs thétais
Accusative	τὸν θέτην tòn thétēn	τὼ θέτᾱ tṑ thétā	τοὺς θέτᾱς toùs thétās
Vocative	θέτᾰ théta	θέτᾱ thétā	θέται thétai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

Related terms

• ἀγωνοθέτης (agōnothétēs)
• ἀκμοθέτης (akmothétēs)
• ἀοιδοθέτης (aoidothétēs)
• ἀθλοθέτης (athlothétēs)
• ἀστροθέτης (astrothétēs)
• δεινοθέτης (deinothétēs)
• διαθέτης (diathétēs)

• ἐκθέτης (ekthétēs)
• ἐλαιοθέτης (elaiothétēs)
• ἐπιθέτης (epithétēs)
• κρεοθέτης (kreothétēs)
• λογοθέτης (logothétēs)
• νομοθέτης (nomothétēs)
• οἰωνοθέτης (oiōnothétēs)

• ὀνοματοθέτης (onomatothétēs)
• ὁροθέτης (horothétēs)
• παραθέτης (parathétēs)
• παρεμβολοθέτης (parembolothétēs)
• θεσμοθέτης (thesmothétēs)
• στηριγμοθέτης (stērigmothétēs)
• συνεπιθέτης (sunepithétēs)

• συνθέτης (sunthétēs)
• ὑμνοθέτης (humnothétēs)
• ὑποθέτης (hupothétēs)
• ὡροθέτης (hōrothétēs)
• ψηφοθέτης (psēphothétēs)

Further reading

• “θέτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• θέτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• θέτης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften