ικανότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἱκανότης (hikanótēs), equivalent to ικανός (ikanós, “capable, able”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).

Noun

ικανότητα • (ikanótita) f (plural ικανότητες)

1. ability, capacity, capability, competence, faculty, proficiency

Declension

Declension of ικανότητα

	singular	plural
nominative	ικανότητα •	ικανότητες •
genitive	ικανότητας •	ικανοτήτων •
accusative	ικανότητα •	ικανότητες •
vocative	ικανότητα •	ικανότητες •