κατηχίζω

Ancient Greek

Etymology

From κατήχησις (katḗkhēsis) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tɛː.kʰíz.dɔː/ → /ka.tiˈçi.zo/ → /ka.tiˈçi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tɛː.kʰíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.te̝ˈkʰi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tiˈçi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tiˈçi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈçi.zo/

Verb

κᾰτηχίζω • (katēkhízō)

1. (Koine, Christianity) to instruct in the elements of religion, catechize

   Synonym: κατηχέω (katēkhéō)

Conjugation

   Present: κᾰτηχῐ́ζω, κᾰτηχῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτηχῐ́ζω	κᾰτηχῐ́ζεις	κᾰτηχῐ́ζει	κᾰτηχῐ́ζετον	κᾰτηχῐ́ζετον	κᾰτηχῐ́ζομεν	κᾰτηχῐ́ζετε	κᾰτηχῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτηχῐ́ζω	κᾰτηχῐ́ζῃς	κᾰτηχῐ́ζῃ	κᾰτηχῐ́ζητον	κᾰτηχῐ́ζητον	κᾰτηχῐ́ζωμεν	κᾰτηχῐ́ζητε	κᾰτηχῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	κᾰτηχῐ́ζοιμῐ	κᾰτηχῐ́ζοις	κᾰτηχῐ́ζοι	κᾰτηχῐ́ζοιτον	κᾰτηχῐζοίτην	κᾰτηχῐ́ζοιμεν	κᾰτηχῐ́ζοιτε	κᾰτηχῐ́ζοιεν
	imperative		κᾰτήχῐζε	κᾰτηχῐζέτω	κᾰτηχῐ́ζετον	κᾰτηχῐζέτων		κᾰτηχῐ́ζετε	κᾰτηχῐζόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτηχῐ́ζομαι	κᾰτηχῐ́ζῃ, κᾰτηχῐ́ζει	κᾰτηχῐ́ζεται	κᾰτηχῐ́ζεσθον	κᾰτηχῐ́ζεσθον	κᾰτηχῐζόμεθᾰ	κᾰτηχῐ́ζεσθε	κᾰτηχῐ́ζονται
	subjunctive	κᾰτηχῐ́ζωμαι	κᾰτηχῐ́ζῃ	κᾰτηχῐ́ζηται	κᾰτηχῐ́ζησθον	κᾰτηχῐ́ζησθον	κᾰτηχῐζώμεθᾰ	κᾰτηχῐ́ζησθε	κᾰτηχῐ́ζωνται
	optative	κᾰτηχῐζοίμην	κᾰτηχῐ́ζοιο	κᾰτηχῐ́ζοιτο	κᾰτηχῐ́ζοισθον	κᾰτηχῐζοίσθην	κᾰτηχῐζοίμεθᾰ	κᾰτηχῐ́ζοισθε	κᾰτηχῐ́ζοιντο
	imperative		κᾰτηχῐ́ζου	κᾰτηχῐζέσθω	κᾰτηχῐ́ζεσθον	κᾰτηχῐζέσθων		κᾰτηχῐ́ζεσθε	κᾰτηχῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτηχῐ́ζειν				κᾰτηχῐ́ζεσθαι
participle	m	κᾰτηχῐ́ζων				κᾰτηχῐζόμενος
	f	κᾰτηχῐ́ζουσᾰ				κᾰτηχῐζομένη
	n	κᾰτηχῐ́ζον				κᾰτηχῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκᾰτήχῐζον, ἐκᾰτηχῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰτήχῐζον	ἐκᾰτήχῐζες	ἐκᾰτήχῐζε(ν)	ἐκᾰτηχῐ́ζετον	ἐκᾰτηχῐζέτην	ἐκᾰτηχῐ́ζομεν	ἐκᾰτηχῐ́ζετε	ἐκᾰτήχῐζον
middle/ passive	indicative	ἐκᾰτηχῐζόμην	ἐκᾰτηχῐ́ζου	ἐκᾰτηχῐ́ζετο	ἐκᾰτηχῐ́ζεσθον	ἐκᾰτηχῐζέσθην	ἐκᾰτηχῐζόμεθᾰ	ἐκᾰτηχῐ́ζεσθε	ἐκᾰτηχῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτηχῐέω, κᾰτηχῐέομαι, κᾰτηχῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτηχῐέω	κᾰτηχῐέεις	κᾰτηχῐέει	κᾰτηχῐέετον	κᾰτηχῐέετον	κᾰτηχῐέομεν	κᾰτηχῐέετε	κᾰτηχῐέουσῐ(ν)
	optative	κᾰτηχῐέοιμῐ	κᾰτηχῐέοις	κᾰτηχῐέοι	κᾰτηχῐέοιτον	κᾰτηχῐεοίτην	κᾰτηχῐέοιμεν	κᾰτηχῐέοιτε	κᾰτηχῐέοιεν
middle	indicative	κᾰτηχῐέομαι	κᾰτηχῐέῃ, κᾰτηχῐέει	κᾰτηχῐέεται	κᾰτηχῐέεσθον	κᾰτηχῐέεσθον	κᾰτηχῐεόμεθᾰ	κᾰτηχῐέεσθε	κᾰτηχῐέονται
	optative	κᾰτηχῐεοίμην	κᾰτηχῐέοιο	κᾰτηχῐέοιτο	κᾰτηχῐέοισθον	κᾰτηχῐεοίσθην	κᾰτηχῐεοίμεθᾰ	κᾰτηχῐέοισθε	κᾰτηχῐέοιντο
passive	indicative	κᾰτηχῐσθήσομαι	κᾰτηχῐσθήσῃ	κᾰτηχῐσθήσεται	κᾰτηχῐσθήσεσθον	κᾰτηχῐσθήσεσθον	κᾰτηχῐσθησόμεθᾰ	κᾰτηχῐσθήσεσθε	κᾰτηχῐσθήσονται
	optative	κᾰτηχῐσθησοίμην	κᾰτηχῐσθήσοιο	κᾰτηχῐσθήσοιτο	κᾰτηχῐσθήσοισθον	κᾰτηχῐσθησοίσθην	κᾰτηχῐσθησοίμεθᾰ	κᾰτηχῐσθήσοισθε	κᾰτηχῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτηχῐέειν			κᾰτηχῐέεσθαι		κᾰτηχῐσθήσεσθαι
participle	m	κᾰτηχῐέων			κᾰτηχῐεόμενος		κᾰτηχῐσθησόμενος
	f	κᾰτηχῐέουσᾰ			κᾰτηχῐεομένη		κᾰτηχῐσθησομένη
	n	κᾰτηχῐέον			κᾰτηχῐεόμενον		κᾰτηχῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτηχῐῶ, κᾰτηχῐοῦμαι, κᾰτηχῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτηχῐῶ	κᾰτηχῐεῖς	κᾰτηχῐεῖ	κᾰτηχῐεῖτον	κᾰτηχῐεῖτον	κᾰτηχῐοῦμεν	κᾰτηχῐεῖτε	κᾰτηχῐοῦσῐ(ν)
	optative	κᾰτηχῐοίην, κᾰτηχῐοῖμῐ	κᾰτηχῐοίης, κᾰτηχῐοῖς	κᾰτηχῐοίη, κᾰτηχῐοῖ	κᾰτηχῐοῖτον, κᾰτηχῐοίητον	κᾰτηχῐοίτην, κᾰτηχῐοιήτην	κᾰτηχῐοῖμεν, κᾰτηχῐοίημεν	κᾰτηχῐοῖτε, κᾰτηχῐοίητε	κᾰτηχῐοῖεν, κᾰτηχῐοίησᾰν
middle	indicative	κᾰτηχῐοῦμαι	κᾰτηχῐῇ	κᾰτηχῐεῖται	κᾰτηχῐεῖσθον	κᾰτηχῐεῖσθον	κᾰτηχῐούμεθᾰ	κᾰτηχῐεῖσθε	κᾰτηχῐοῦνται
	optative	κᾰτηχῐοίμην	κᾰτηχῐοῖο	κᾰτηχῐοῖτο	κᾰτηχῐοῖσθον	κᾰτηχῐοίσθην	κᾰτηχῐοίμεθᾰ	κᾰτηχῐοῖσθε	κᾰτηχῐοῖντο
passive	indicative	κᾰτηχῐσθήσομαι	κᾰτηχῐσθήσῃ	κᾰτηχῐσθήσεται	κᾰτηχῐσθήσεσθον	κᾰτηχῐσθήσεσθον	κᾰτηχῐσθησόμεθᾰ	κᾰτηχῐσθήσεσθε	κᾰτηχῐσθήσονται
	optative	κᾰτηχῐσθησοίμην	κᾰτηχῐσθήσοιο	κᾰτηχῐσθήσοιτο	κᾰτηχῐσθήσοισθον	κᾰτηχῐσθησοίσθην	κᾰτηχῐσθησοίμεθᾰ	κᾰτηχῐσθήσοισθε	κᾰτηχῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτηχῐεῖν			κᾰτηχῐεῖσθαι		κᾰτηχῐσθήσεσθαι
participle	m	κᾰτηχῐῶν			κᾰτηχῐούμενος		κᾰτηχῐσθησόμενος
	f	κᾰτηχῐοῦσᾰ			κᾰτηχῐουμένη		κᾰτηχῐσθησομένη
	n	κᾰτηχῐοῦν			κᾰτηχῐούμενον		κᾰτηχῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκᾰτήχῐσᾰ, ἐκᾰτηχῐσᾰ́μην, ἐκᾰτηχῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰτήχῐσᾰ	ἐκᾰτήχῐσᾰς	ἐκᾰτήχῐσε(ν)	ἐκᾰτηχῐ́σᾰτον	ἐκᾰτηχῐσᾰ́την	ἐκᾰτηχῐ́σᾰμεν	ἐκᾰτηχῐ́σᾰτε	ἐκᾰτήχῐσᾰν
	subjunctive	κᾰτηχῐ́σω	κᾰτηχῐ́σῃς	κᾰτηχῐ́σῃ	κᾰτηχῐ́σητον	κᾰτηχῐ́σητον	κᾰτηχῐ́σωμεν	κᾰτηχῐ́σητε	κᾰτηχῐ́σωσῐ(ν)
	optative	κᾰτηχῐ́σαιμῐ	κᾰτηχῐ́σειᾰς, κᾰτηχῐ́σαις	κᾰτηχῐ́σειε(ν), κᾰτηχῐ́σαι	κᾰτηχῐ́σαιτον	κᾰτηχῐσαίτην	κᾰτηχῐ́σαιμεν	κᾰτηχῐ́σαιτε	κᾰτηχῐ́σειᾰν, κᾰτηχῐ́σαιεν
	imperative		κᾰτήχῐσον	κᾰτηχῐσᾰ́τω	κᾰτηχῐ́σᾰτον	κᾰτηχῐσᾰ́των		κᾰτηχῐ́σᾰτε	κᾰτηχῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκᾰτηχῐσᾰ́μην	ἐκᾰτηχῐ́σω	ἐκᾰτηχῐ́σᾰτο	ἐκᾰτηχῐ́σᾰσθον	ἐκᾰτηχῐσᾰ́σθην	ἐκᾰτηχῐσᾰ́μεθᾰ	ἐκᾰτηχῐ́σᾰσθε	ἐκᾰτηχῐ́σᾰντο
	subjunctive	κᾰτηχῐ́σωμαι	κᾰτηχῐ́σῃ	κᾰτηχῐ́σηται	κᾰτηχῐ́σησθον	κᾰτηχῐ́σησθον	κᾰτηχῐσώμεθᾰ	κᾰτηχῐ́σησθε	κᾰτηχῐ́σωνται
	optative	κᾰτηχῐσαίμην	κᾰτηχῐ́σαιο	κᾰτηχῐ́σαιτο	κᾰτηχῐ́σαισθον	κᾰτηχῐσαίσθην	κᾰτηχῐσαίμεθᾰ	κᾰτηχῐ́σαισθε	κᾰτηχῐ́σαιντο
	imperative		κᾰτήχῐσαι	κᾰτηχῐσᾰ́σθω	κᾰτηχῐ́σᾰσθον	κᾰτηχῐσᾰ́σθων		κᾰτηχῐ́σᾰσθε	κᾰτηχῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκᾰτηχῐ́σθην	ἐκᾰτηχῐ́σθης	ἐκᾰτηχῐ́σθη	ἐκᾰτηχῐ́σθητον	ἐκᾰτηχῐσθήτην	ἐκᾰτηχῐ́σθημεν	ἐκᾰτηχῐ́σθητε	ἐκᾰτηχῐ́σθησᾰν
	subjunctive	κᾰτηχῐσθῶ	κᾰτηχῐσθῇς	κᾰτηχῐσθῇ	κᾰτηχῐσθῆτον	κᾰτηχῐσθῆτον	κᾰτηχῐσθῶμεν	κᾰτηχῐσθῆτε	κᾰτηχῐσθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτηχῐσθείην	κᾰτηχῐσθείης	κᾰτηχῐσθείη	κᾰτηχῐσθεῖτον, κᾰτηχῐσθείητον	κᾰτηχῐσθείτην, κᾰτηχῐσθειήτην	κᾰτηχῐσθεῖμεν, κᾰτηχῐσθείημεν	κᾰτηχῐσθεῖτε, κᾰτηχῐσθείητε	κᾰτηχῐσθεῖεν, κᾰτηχῐσθείησᾰν
	imperative		κᾰτηχῐ́σθητῐ	κᾰτηχῐσθήτω	κᾰτηχῐ́σθητον	κᾰτηχῐσθήτων		κᾰτηχῐ́σθητε	κᾰτηχῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτηχῐ́σαι			κᾰτηχῐ́σᾰσθαι		κᾰτηχῐσθῆναι
participle	m	κᾰτηχῐ́σᾱς			κᾰτηχῐσᾰ́μενος		κᾰτηχῐσθείς
	f	κᾰτηχῐ́σᾱσᾰ			κᾰτηχῐσᾰμένη		κᾰτηχῐσθεῖσᾰ
	n	κᾰτηχῐ́σᾰν			κᾰτηχῐσᾰ́μενον		κᾰτηχῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐκᾰτήχῐκᾰ, ἐκᾰτήχῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰτήχῐκᾰ	ἐκᾰτήχῐκᾰς	ἐκᾰτήχῐκε(ν)	ἐκᾰτηχῐ́κᾰτον	ἐκᾰτηχῐ́κᾰτον	ἐκᾰτηχῐ́κᾰμεν	ἐκᾰτηχῐ́κᾰτε	ἐκᾰτηχῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκᾰτηχῐ́κω	ἐκᾰτηχῐ́κῃς	ἐκᾰτηχῐ́κῃ	ἐκᾰτηχῐ́κητον	ἐκᾰτηχῐ́κητον	ἐκᾰτηχῐ́κωμεν	ἐκᾰτηχῐ́κητε	ἐκᾰτηχῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐκᾰτηχῐ́κοιμῐ, ἐκᾰτηχῐκοίην	ἐκᾰτηχῐ́κοις, ἐκᾰτηχῐκοίης	ἐκᾰτηχῐ́κοι, ἐκᾰτηχῐκοίη	ἐκᾰτηχῐ́κοιτον	ἐκᾰτηχῐκοίτην	ἐκᾰτηχῐ́κοιμεν	ἐκᾰτηχῐ́κοιτε	ἐκᾰτηχῐ́κοιεν
	imperative		ἐκᾰτήχῐκε	ἐκᾰτηχῐκέτω	ἐκᾰτηχῐ́κετον	ἐκᾰτηχῐκέτων		ἐκᾰτηχῐ́κετε	ἐκᾰτηχῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἐκᾰτήχῐσμαι	ἐκᾰτήχῐσαι	ἐκᾰτήχῐσται	ἐκᾰτήχῐσθον	ἐκᾰτήχῐσθον	ἐκᾰτηχῐ́σμεθᾰ	ἐκᾰτήχῐσθε	ἐκᾰτηχῐ́δᾰται
	subjunctive	ἐκᾰτηχῐσμένος ὦ	ἐκᾰτηχῐσμένος ᾖς	ἐκᾰτηχῐσμένος ᾖ	ἐκᾰτηχῐσμένω ἦτον	ἐκᾰτηχῐσμένω ἦτον	ἐκᾰτηχῐσμένοι ὦμεν	ἐκᾰτηχῐσμένοι ἦτε	ἐκᾰτηχῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκᾰτηχῐσμένος εἴην	ἐκᾰτηχῐσμένος εἴης	ἐκᾰτηχῐσμένος εἴη	ἐκᾰτηχῐσμένω εἴητον/εἶτον	ἐκᾰτηχῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐκᾰτηχῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκᾰτηχῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐκᾰτηχῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκᾰτήχῐσο	ἐκᾰτηχῐ́σθω	ἐκᾰτήχῐσθον	ἐκᾰτηχῐ́σθων		ἐκᾰτήχῐσθε	ἐκᾰτηχῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκᾰτηχῐκέναι				ἐκᾰτηχῐ́σθαι
participle	m	ἐκᾰτηχῐκώς				ἐκᾰτηχῐσμένος
	f	ἐκᾰτηχῐκυῖᾰ				ἐκᾰτηχῐσμένη
	n	ἐκᾰτηχῐκός				ἐκᾰτηχῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκᾰτηχῐ́κειν, ἐκᾰτηχῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰτηχῐ́κειν, ἐκᾰτηχῐ́κη	ἐκᾰτηχῐ́κεις, ἐκᾰτηχῐ́κης	ἐκᾰτηχῐ́κει(ν)	ἐκᾰτηχῐ́κετον	ἐκᾰτηχῐκέτην	ἐκᾰτηχῐ́κεμεν	ἐκᾰτηχῐ́κετε	ἐκᾰτηχῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκᾰτηχῐ́σμην	ἐκᾰτήχῐσο	ἐκᾰτήχῐστο	ἐκᾰτήχῐσθον	ἐκᾰτηχῐ́σθην	ἐκᾰτηχῐ́σμεθᾰ	ἐκᾰτήχῐσθε	ἐκᾰτηχῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• κατηχισμός (katēkhismós)
• κατηχιστής (katēkhistḗs)
• κατηχιστικός (katēkhistikós)

Related terms

• κατηχέω (katēkhéō)

Descendants

• → Latin: catechizō (see there for further descendants)

Further reading

• κατηχίζω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• κατηχίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “κατηχίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press