κροκόμαγμα

Ancient Greek

Etymology

From κρόκος (krókos, “saffron”) +‎ μάγμα (mágma, “paste”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kro.kó.maŋ.ma/ → /kroˈko.maɣ.ma/ → /kroˈko.maɣ.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kro.kó.maŋ.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kroˈko.maɡ.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kroˈko.maɣ.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kroˈko.maɣ.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kroˈko.maɣ.ma/

Noun

κροκόμᾰγμᾰ • (krokómagma) n (genitive κροκομᾰ́γμᾰτος); third declension

1. residuum of the expression of the saffron unguent
2. compound drug

Inflection

Third declension of τὸ κροκόμᾰγμᾰ; τοῦ κροκομᾰ́γμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ κροκόμᾰγμᾰ tò krokómagma	τὼ κροκομᾰ́γμᾰτε tṑ krokomágmate	τᾰ̀ κροκομᾰ́γμᾰτᾰ tà krokomágmata
Genitive	τοῦ κροκομᾰ́γμᾰτος toû krokomágmatos	τοῖν κροκομᾰγμᾰ́τοιν toîn krokomagmátoin	τῶν κροκομᾰγμᾰ́των tôn krokomagmátōn
Dative	τῷ κροκομᾰ́γμᾰτῐ tôi krokomágmati	τοῖν κροκομᾰγμᾰ́τοιν toîn krokomagmátoin	τοῖς κροκομᾰ́γμᾰσῐ / κροκομᾰ́γμᾰσῐν toîs krokomágmasi(n)
Accusative	τὸ κροκόμᾰγμᾰ tò krokómagma	τὼ κροκομᾰ́γμᾰτε tṑ krokomágmate	τᾰ̀ κροκομᾰ́γμᾰτᾰ tà krokomágmata
Vocative	κροκόμᾰγμᾰ krokómagma	κροκομᾰ́γμᾰτε krokomágmate	κροκομᾰ́γμᾰτᾰ krokomágmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κροκόμαγμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κροκόμαγμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette