ξύλινος

Ancient Greek

Etymology

From ξύλον (xúlon, “wood”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksý.li.nos/ → /ˈksy.li.nos/ → /ˈksi.li.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksý.li.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈksy.li.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈksy.li.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈksy.li.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈksi.li.nos/

Adjective

ξύλῐνος • (xúlinos) m (feminine ξῠλῐ́νη, neuter ξύλῐνον); first/second declension

1. made of wood, wooden

   Synonym: κάλινος (kálinos)

Inflection

First and second declension of ξύλῐνος; ξυλῐ́νη; ξύλῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ξύλῐνος xúlinos	ξυλῐ́νη xulínē	ξύλῐνον xúlinon		ξυλῐ́νω xulínō	ξυλῐ́νᾱ xulínā	ξυλῐ́νω xulínō		ξύλῐνοι xúlinoi	ξύλῐναι xúlinai	ξύλῐνᾰ xúlina
Genitive		ξυλῐ́νου xulínou	ξυλῐ́νης xulínēs	ξυλῐ́νου xulínou		ξυλῐ́νοιν xulínoin	ξυλῐ́ναιν xulínain	ξυλῐ́νοιν xulínoin		ξυλῐ́νων xulínōn	ξυλῐ́νων xulínōn	ξυλῐ́νων xulínōn
Dative		ξυλῐ́νῳ xulínōi	ξυλῐ́νῃ xulínēi	ξυλῐ́νῳ xulínōi		ξυλῐ́νοιν xulínoin	ξυλῐ́ναιν xulínain	ξυλῐ́νοιν xulínoin		ξυλῐ́νοις xulínois	ξυλῐ́ναις xulínais	ξυλῐ́νοις xulínois
Accusative		ξύλῐνον xúlinon	ξυλῐ́νην xulínēn	ξύλῐνον xúlinon		ξυλῐ́νω xulínō	ξυλῐ́νᾱ xulínā	ξυλῐ́νω xulínō		ξυλῐ́νους xulínous	ξυλῐ́νᾱς xulínās	ξύλῐνᾰ xúlina
Vocative		ξύλῐνε xúline	ξυλῐ́νη xulínē	ξύλῐνον xúlinon		ξυλῐ́νω xulínō	ξυλῐ́νᾱ xulínā	ξυλῐ́νω xulínō		ξύλῐνοι xúlinoi	ξύλῐναι xúlinai	ξύλῐνᾰ xúlina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ξυλῐ́νως xulínōs				ξυλῐνώτερος xulinṓteros				ξυλῐνώτᾰτος xulinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ξύλινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ξύλινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek ξύλινος.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈksi.li.nos/
• Hyphenation: ξύ‧λι‧νος

Adjective

ξύλινος • (xýlinos) m (feminine ξύλινη, neuter ξύλινο)

1. wooden

Declension

Declension of ξύλινος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ξύλινος •	ξύλινη •	ξύλινο •	ξύλινοι •	ξύλινες •	ξύλινα •
genitive	ξύλινου •	ξύλινης •	ξύλινου •	ξύλινων •	ξύλινων •	ξύλινων •
accusative	ξύλινο •	ξύλινη •	ξύλινο •	ξύλινους •	ξύλινες •	ξύλινα •
vocative	ξύλινε •	ξύλινη •	ξύλινο •	ξύλινοι •	ξύλινες •	ξύλινα •

Related terms

• ξύλινα πνευστά n pl (xýlina pnefstá, “woodwind”)