οργή

See also: ὀργή

Greek

Etymology

From the (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek ὀργή (orgḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /orˈʝi/
• Rhymes: -i

Noun

οργή • (orgí) f (uncountable)

1. rage, anger, wrath

Declension

  οργή

case     \     number	singular
nominative	οργή •
genitive	οργής •
accusative	οργή •
vocative	οργή •

Synonyms

• θυμός m (thymós)

See also

• παραφορά f (paraforá, “wild excitement”)