πέρνημι

Ancient Greek

Alternative forms

• πιπρᾱ́σκω (piprā́skō) — Attic

Etymology

From Proto-Indo-European *per- (“to sell”); cognate with Latin pars and portiō.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pér.nɛː.mi/ → /ˈper.ni.mi/ → /ˈper.ni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pér.nɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈper.ne̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈper.ni.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈper.ni.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈper.ni.mi/

Verb

πέρνημι • (pérnēmi)

1. to sell

Conjugation

   Present: πέρνημῐ, πέρνᾰμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέρνημῐ	πέρνης	πέρνησῐ(ν)	πέρνᾰτον	πέρνᾰτον	πέρνᾰμεν	πέρνᾰτε	περνᾶσῐ(ν)
	subjunctive	περνῶ, περνῶμῐ	περνῇς, περνῇσθᾰ	περνῇ, περνῇσῐ	περνῆτον	περνῆτον	περνῶμεν	περνῆτε	περνῶσῐ(ν)
	optative	περναίην	περναίης	περναίη	περναῖτον	περναίτην	περναῖμεν	περναῖτε	περναῖεν
	imperative		πέρνη†/πέρνᾰ	περνᾰ́τω	πέρνᾰτον	περνᾰ́των		πέρνᾰτε	περνᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	πέρνᾰμαι	πέρνᾰσαι	πέρνᾰται	πέρνᾰσθον	πέρνᾰσθον	περνᾰ́με(σ)θᾰ	πέρνᾰσθε	πέρνᾰνται
	subjunctive	περνῶμαι	περνῇ	περνῆται	περνῆσθον	περνῆσθον	περνώμε(σ)θᾰ	περνῆσθε	περνῶνται
	optative	περναίμην	πέρναιο	πέρναιτο	πέρναισθον	περναίσθην	περναίμε(σ)θᾰ	πέρναισθε	περναίᾰτο
	imperative		πέρνᾰσο	περνᾰ́σθω	πέρνᾰσθον	περνᾰ́σθων		πέρνᾰσθε	περνᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		περνᾰ́μεν(αι)				πέρνᾰσθαι
participle	m	περνᾱ́ς				περνᾰ́μενος
	f	περνᾶσᾰ				περνᾰμένη
	n	περνᾰ́ν				περνᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.† contracted

   Present: πιπρᾱ́σκω, πιπρᾱ́σκομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πιπρᾱ́σκω	πιπρᾱ́σκεις	πιπρᾱ́σκει	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱ́σκομεν	πιπρᾱ́σκετε	πιπρᾱ́σκουσῐ(ν)
	subjunctive	πιπρᾱ́σκω	πιπρᾱ́σκῃς	πιπρᾱ́σκῃ	πιπρᾱ́σκητον	πιπρᾱ́σκητον	πιπρᾱ́σκωμεν	πιπρᾱ́σκητε	πιπρᾱ́σκωσῐ(ν)
	optative	πιπρᾱ́σκοιμῐ	πιπρᾱ́σκοις	πιπρᾱ́σκοι	πιπρᾱ́σκοιτον	πιπρᾱσκοίτην	πιπρᾱ́σκοιμεν	πιπρᾱ́σκοιτε	πιπρᾱ́σκοιεν
	imperative		πίπρᾱσκε	πιπρᾱσκέτω	πιπρᾱ́σκετον	πιπρᾱσκέτων		πιπρᾱ́σκετε	πιπρᾱσκόντων
middle/ passive	indicative	πιπρᾱ́σκομαι	πιπρᾱ́σκῃ, πιπρᾱ́σκει	πιπρᾱ́σκεται	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱσκόμεθᾰ	πιπρᾱ́σκεσθε	πιπρᾱ́σκονται
	subjunctive	πιπρᾱ́σκωμαι	πιπρᾱ́σκῃ	πιπρᾱ́σκηται	πιπρᾱ́σκησθον	πιπρᾱ́σκησθον	πιπρᾱσκώμεθᾰ	πιπρᾱ́σκησθε	πιπρᾱ́σκωνται
	optative	πιπρᾱσκοίμην	πιπρᾱ́σκοιο	πιπρᾱ́σκοιτο	πιπρᾱ́σκοισθον	πιπρᾱσκοίσθην	πιπρᾱσκοίμεθᾰ	πιπρᾱ́σκοισθε	πιπρᾱ́σκοιντο
	imperative		πιπρᾱ́σκου	πιπρᾱσκέσθω	πιπρᾱ́σκεσθον	πιπρᾱσκέσθων		πιπρᾱ́σκεσθε	πιπρᾱσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πιπρᾱ́σκειν				πιπρᾱ́σκεσθαι
participle	m	πιπρᾱ́σκων				πιπρᾱσκόμενος
	f	πιπρᾱ́σκουσᾰ				πιπρᾱσκομένη
	n	πιπρᾶσκον				πιπρᾱσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέρνην, ἐπερνᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέρνην	ἐπέρνης	ἐπέρνη	ἐπέρνᾰτον	ἐπερνᾰ́την	ἐπέρνᾰμεν	ἐπέρνᾰτε	ἐπέρνᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπερνᾰ́μην	ἐπέρνᾰσο	ἐπέρνᾰτο	ἐπέρνᾰσθον	ἐπερνᾰ́σθην	ἐπερνᾰ́με(σ)θᾰ	ἐπέρνᾰσθε	ἐπέρνᾰντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπίπρᾱσκον, ἐπιπρᾱσκόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπίπρᾱσκον	ἐπίπρᾱσκες	ἐπίπρᾱσκε(ν)	ἐπιπρᾱ́σκετον	ἐπιπρᾱσκέτην	ἐπιπρᾱ́σκομεν	ἐπιπρᾱ́σκετε	ἐπίπρᾱσκον
middle/ passive	indicative	ἐπιπρᾱσκόμην	ἐπιπρᾱ́σκου	ἐπιπρᾱ́σκετο	ἐπιπρᾱ́σκεσθον	ἐπιπρᾱσκέσθην	ἐπιπρᾱσκόμεθᾰ	ἐπιπρᾱ́σκεσθε	ἐπιπρᾱ́σκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περᾰ́σω, περᾰ́σομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περᾰ́σω	περᾰ́σεις	περᾰ́σει	περᾰ́σετον	περᾰ́σετον	περᾰ́σομεν	περᾰ́σετε	περᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	περᾰ́σοιμῐ	περᾰ́σοισ(θᾰ)	περᾰ́σοι	περᾰ́σοιτον	περᾰσοίτην	περᾰ́σοιμεν	περᾰ́σοιτε	περᾰ́σοιεν
middle	indicative	περᾰ́σομαι	περᾰ́σεαι	περᾰ́σεται	περᾰ́σεσθον	περᾰ́σεσθον	περᾰσόμε(σ)θᾰ	περᾰ́σεσθε	περᾰ́σονται
	optative	περᾰσοίμην	περᾰ́σοιο	περᾰ́σοιτο	περᾰ́σοισθον	περᾰσοίσθην	περᾰσοίμε(σ)θᾰ	περᾰ́σοισθε	περᾰσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		περάᾳν, περᾷν			περᾰ́σεσθαι
participle	m	περᾰ́σων			περᾰσόμενος
	f	περᾰ́σουσᾰ			περᾰσομένη
	n	περᾰ́σον			περᾰσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πεπρᾱ́σομαι middle with passive meaning

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεπρᾱ́σομαι	πεπρᾱ́σῃ, πεπρᾱ́σει	πεπρᾱ́σεται	πεπρᾱ́σεσθον	πεπρᾱ́σεσθον	πεπρᾱσόμεθᾰ	πεπρᾱ́σεσθε	πεπρᾱ́σονται
	optative	πεπρᾱσοίμην	πεπρᾱ́σοιο	πεπρᾱ́σοιτο	πεπρᾱ́σοισθον	πεπρᾱσοίσθην	πεπρᾱσοίμεθᾰ	πεπρᾱ́σοισθε	πεπρᾱ́σοιντο
					middle
infinitive					πεπρᾱ́σεσθαι
participle	m				πεπρᾱσόμενος
	f				πεπρᾱσομένη
	n				πεπρᾱσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πρᾱθήσομαι (late)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πρᾱθήσομαι	πρᾱθήσῃ	πρᾱθήσεται	πρᾱθήσεσθον	πρᾱθήσεσθον	πρᾱθησόμεθᾰ	πρᾱθήσεσθε	πρᾱθήσονται
	optative	πρᾱθησοίμην	πρᾱθήσοιο	πρᾱθήσοιτο	πρᾱθήσοισθον	πρᾱθησοίσθην	πρᾱθησοίμεθᾰ	πρᾱθήσοισθε	πρᾱθήσοιντο
							passive
infinitive							πρᾱθήσεσθαι
participle	m						πρᾱθησόμενος
	f						πρᾱθησομένη
	n						πρᾱθησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέρᾰσᾰ, ἐπερᾰσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέρᾰσᾰ	ἐπέρᾰσᾰς	ἐπέρᾰσε(ν)	ἐπερᾰ́σᾰτον	ἐπερᾰσᾰ́την	ἐπερᾰ́σᾰμεν	ἐπερᾰ́σᾰτε	ἐπέρᾰσᾰν
	subjunctive	περᾰ́σω, περᾰ́σωμῐ	περᾰ́σῃς, περᾰ́σῃσθᾰ	περᾰ́σῃ, περᾰ́σῃσῐ	περᾰ́σητον	περᾰ́σητον	περᾰ́σωμεν	περᾰ́σητε	περᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	περᾰ́σαιμῐ	περᾰ́σαις, περᾰ́σαισθᾰ, περᾰ́σειᾰς	περᾰ́σειε(ν), περᾰ́σαι	περᾰσεῖτον	περᾰσείτην	περᾰσεῖμεν	περᾰσεῖτε	περᾰσεῖεν
	imperative		πέρᾰσον	περᾰσᾰ́τω	περᾰ́σᾰτον	περᾰσᾰ́των		περᾰ́σᾰτε	περᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπερᾰσᾰ́μην	ἐπερᾰ́σᾰο	ἐπερᾰ́σᾰτο	ἐπερᾰ́σᾰσθον	ἐπερᾰσᾰ́σθην	ἐπερᾰσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐπερᾰ́σᾰσθε	ἐπερᾰ́σᾰντο
	subjunctive	περᾰ́σωμαι	περᾰ́σηαι	περᾰ́σηται	περᾰ́σησθον	περᾰ́σησθον	περᾰσώμε(σ)θᾰ	περᾰ́σησθε	περᾰ́σωνται
	optative	περᾰσαίμην	περᾰ́σαιο	περᾰ́σαιτο	περᾰ́σαισθον	περᾰσαίσθην	περᾰσαίμε(σ)θᾰ	περᾰ́σαισθε	περᾰσαίᾰτο
	imperative		πέρᾰσαι	περᾰσᾰ́σθω	περᾰ́σᾰσθον	περᾰσᾰ́σθων		περᾰ́σᾰσθε	περᾰσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		περᾰ́σαι/περᾰσᾰ́μεν/περᾰσᾰμέναι			περᾰ́σᾰσθαι
participle	m	περᾰ́σᾱς			περᾰσᾰ́μενος
	f	περᾰ́σᾱσᾰ			περᾰσᾰμένη
	n	περᾰ́σᾰν			περᾰσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέρᾰσσᾰ, ἐπερᾰσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέρᾰσσᾰ	ἐπέρᾰσσᾰς	ἐπέρᾰσσε(ν)	ἐπερᾰ́σσᾰτον	ἐπερᾰσσᾰ́την	ἐπερᾰ́σσᾰμεν	ἐπερᾰ́σσᾰτε	ἐπέρᾰσσᾰν
	subjunctive	περᾰ́σσω, περᾰ́σσωμῐ	περᾰ́σσῃς, περᾰ́σσῃσθᾰ	περᾰ́σσῃ, περᾰ́σσῃσῐ	περᾰ́σσητον	περᾰ́σσητον	περᾰ́σσωμεν	περᾰ́σσητε	περᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	περᾰ́σσαιμῐ	περᾰ́σσαις, περᾰ́σσαισθᾰ, περᾰ́σσειᾰς	περᾰ́σσειε(ν), περᾰ́σσαι	περᾰσσεῖτον	περᾰσσείτην	περᾰσσεῖμεν	περᾰσσεῖτε	περᾰσσεῖεν
	imperative		πέρᾰσσον	περᾰσσᾰ́τω	περᾰ́σσᾰτον	περᾰσσᾰ́των		περᾰ́σσᾰτε	περᾰσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπερᾰσσᾰ́μην	ἐπερᾰ́σσᾰο	ἐπερᾰ́σσᾰτο	ἐπερᾰ́σσᾰσθον	ἐπερᾰσσᾰ́σθην	ἐπερᾰσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐπερᾰ́σσᾰσθε	ἐπερᾰ́σσᾰντο
	subjunctive	περᾰ́σσωμαι	περᾰ́σσηαι	περᾰ́σσηται	περᾰ́σσησθον	περᾰ́σσησθον	περᾰσσώμε(σ)θᾰ	περᾰ́σσησθε	περᾰ́σσωνται
	optative	περᾰσσαίμην	περᾰ́σσαιο	περᾰ́σσαιτο	περᾰ́σσαισθον	περᾰσσαίσθην	περᾰσσαίμε(σ)θᾰ	περᾰ́σσαισθε	περᾰσσαίᾰτο
	imperative		πέρᾰσσαι	περᾰσσᾰ́σθω	περᾰ́σσᾰσθον	περᾰσσᾰ́σθων		περᾰ́σσᾰσθε	περᾰσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		περᾰ́σσαι/περᾰσσᾰ́μεν/περᾰσσᾰμέναι			περᾰ́σσᾰσθαι
participle	m	περᾰ́σσᾱς			περᾰσσᾰ́μενος
	f	περᾰ́σσᾱσᾰ			περᾰσσᾰμένη
	n	περᾰ́σσᾰν			περᾰσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπρᾱσᾰ, ἐπρᾱσᾰ́μην, ἐπρᾱ́θην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρᾱσᾰ	ἔπρᾱσᾰς	ἔπρᾱσε(ν)	ἐπρᾱ́σᾰτον	ἐπρᾱσᾰ́την	ἐπρᾱ́σᾰμεν	ἐπρᾱ́σᾰτε	ἔπρᾱσᾰν
	subjunctive	πρᾱ́σω	πρᾱ́σῃς	πρᾱ́σῃ	πρᾱ́σητον	πρᾱ́σητον	πρᾱ́σωμεν	πρᾱ́σητε	πρᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	πρᾱ́σαιμῐ	πρᾱ́σειᾰς, πρᾱ́σαις	πρᾱ́σειε(ν), πρᾱ́σαι	πρᾱ́σαιτον	πρᾱσαίτην	πρᾱ́σαιμεν	πρᾱ́σαιτε	πρᾱ́σειᾰν, πρᾱ́σαιεν
	imperative		πρᾶσον	πρᾱσᾰ́τω	πρᾱ́σᾰτον	πρᾱσᾰ́των		πρᾱ́σᾰτε	πρᾱσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπρᾱσᾰ́μην	ἐπρᾱ́σω	ἐπρᾱ́σᾰτο	ἐπρᾱ́σᾰσθον	ἐπρᾱσᾰ́σθην	ἐπρᾱσᾰ́μεθᾰ	ἐπρᾱ́σᾰσθε	ἐπρᾱ́σᾰντο
	subjunctive	πρᾱ́σωμαι	πρᾱ́σῃ	πρᾱ́σηται	πρᾱ́σησθον	πρᾱ́σησθον	πρᾱσώμεθᾰ	πρᾱ́σησθε	πρᾱ́σωνται
	optative	πρᾱσαίμην	πρᾱ́σαιο	πρᾱ́σαιτο	πρᾱ́σαισθον	πρᾱσαίσθην	πρᾱσαίμεθᾰ	πρᾱ́σαισθε	πρᾱ́σαιντο
	imperative		πρᾶσαι	πρᾱσᾰ́σθω	πρᾱ́σᾰσθον	πρᾱσᾰ́σθων		πρᾱ́σᾰσθε	πρᾱσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπρᾱ́θην	ἐπρᾱ́θης	ἐπρᾱ́θη	ἐπρᾱ́θητον	ἐπρᾱθήτην	ἐπρᾱ́θημεν	ἐπρᾱ́θητε	ἐπρᾱ́θησᾰν
	subjunctive	πρᾱθῶ	πρᾱθῇς	πρᾱθῇ	πρᾱθῆτον	πρᾱθῆτον	πρᾱθῶμεν	πρᾱθῆτε	πρᾱθῶσῐ(ν)
	optative	πρᾱθείην	πρᾱθείης	πρᾱθείη	πρᾱθεῖτον, πρᾱθείητον	πρᾱθείτην, πρᾱθειήτην	πρᾱθεῖμεν, πρᾱθείημεν	πρᾱθεῖτε, πρᾱθείητε	πρᾱθεῖεν, πρᾱθείησᾰν
	imperative		πρᾱ́θητῐ	πρᾱθήτω	πρᾱ́θητον	πρᾱθήτων		πρᾱ́θητε	πρᾱθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρᾶσαι			πρᾱ́σᾰσθαι		πρᾱθῆναι
participle	m	πρᾱ́σᾱς			πρᾱσᾰ́μενος		πρᾱθείς
	f	πρᾱ́σᾱσᾰ			πρᾱσᾰμένη		πρᾱθεῖσᾰ
	n	πρᾶσᾰν			πρᾱσᾰ́μενον		πρᾱθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπρησᾰ, ἐπρησᾰ́μην, ἐπρήθην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρησᾰ	ἔπρησᾰς	ἔπρησε(ν)	ἐπρήσᾰτον	ἐπρησᾰ́την	ἐπρήσᾰμεν	ἐπρήσᾰτε	ἔπρησᾰν
	subjunctive	πρήσω	πρήσῃς	πρήσῃ	πρήσητον	πρήσητον	πρήσωμεν	πρήσητε	πρήσωσῐ(ν)
	optative	πρήσαιμῐ	πρήσειᾰς, πρήσαις	πρήσειε(ν), πρήσαι	πρησεῖτον	πρησείτην	πρησεῖμεν	πρησεῖτε	πρησεῖεν
	imperative		πρῆσον	πρησᾰ́τω	πρήσᾰτον	πρησᾰ́των		πρήσᾰτε	πρησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπρησᾰ́μην	ἐπρήσω	ἐπρήσᾰτο	ἐπρήσᾰσθον	ἐπρησᾰ́σθην	ἐπρησᾰ́μεθᾰ	ἐπρήσᾰσθε	ἐπρήσᾰντο
	subjunctive	πρήσωμαι	πρήσηαι	πρήσηται	πρήσησθον	πρήσησθον	πρησώμεθᾰ	πρήσησθε	πρήσωνται
	optative	πρησαίμην	πρήσαιο	πρήσαιτο	πρήσαισθον	πρησαίσθην	πρησαίμεθᾰ	πρήσαισθε	πρησαίᾰτο
	imperative		πρῆσαι	πρησᾰ́σθω	πρήσᾰσθον	πρησᾰ́σθων		πρήσᾰσθε	πρησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπρήθην	ἐπρήθης	ἐπρήθη	ἐπρήθητον	ἐπρηθήτην	ἐπρήθημεν	ἐπρήθητε	ἐπρήθησᾰν
	subjunctive	πρηθῶ	πρηθῇς	πρηθῇ	πρηθῆτον	πρηθῆτον	πρηθῶμεν	πρηθῆτε	πρηθῶσῐ(ν)
	optative	πρηθείην	πρηθείης	πρηθείη	πρηθεῖτον, πρηθείητον	πρηθείτην, πρηθειήτην	πρηθεῖμεν, πρηθείημεν	πρηθεῖτε, πρηθείητε	πρήθειεν, πρηθείησᾰν
	imperative		πρήθητῐ	πρηθήτω	πρήθητον	πρηθήτων		πρήθητε	πρηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρῆσαι			πρήσᾰσθαι		πρηθῆναι
participle	m	πρήσᾱς			πρησᾰ́μενος		πρηθείς
	f	πρήσᾱσᾰ			πρησᾰμένη		πρηθεῖσᾰ
	n	πρῆσᾰν			πρησᾰ́μενον		πρηθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπρᾱκᾰ, πέπρᾱμαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπρᾱκᾰ	πέπρᾱκᾰς	πέπρᾱκε(ν)	πεπρᾱ́κᾰτον	πεπρᾱ́κᾰτον	πεπρᾱ́κᾰμεν	πεπρᾱ́κᾰτε	πεπρᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπρᾱ́κω	πεπρᾱ́κῃς	πεπρᾱ́κῃ	πεπρᾱ́κητον	πεπρᾱ́κητον	πεπρᾱ́κωμεν	πεπρᾱ́κητε	πεπρᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	πεπρᾱ́κοιμῐ, πεπρᾱκοίην	πεπρᾱ́κοις, πεπρᾱκοίης	πεπρᾱ́κοι, πεπρᾱκοίη	πεπρᾱ́κοιτον	πεπρᾱκοίτην	πεπρᾱ́κοιμεν	πεπρᾱ́κοιτε	πεπρᾱ́κοιεν
	imperative		πέπρᾱκε	πεπρᾱκέτω	πεπρᾱ́κετον	πεπρᾱκέτων		πεπρᾱ́κετε	πεπρᾱκόντων
middle/ passive	indicative	πέπρᾱμαι	πέπρᾱσαι	πέπρᾱται	πέπρᾱσθον	πέπρᾱσθον	πεπρᾱ́μεθᾰ	πέπρᾱσθε	πέπρᾱνται
	subjunctive	πεπρᾱμένος ὦ	πεπρᾱμένος ᾖς	πεπρᾱμένος ᾖ	πεπρᾱμένω ἦτον	πεπρᾱμένω ἦτον	πεπρᾱμένοι ὦμεν	πεπρᾱμένοι ἦτε	πεπρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρᾱμένος εἴην	πεπρᾱμένος εἴης	πεπρᾱμένος εἴη	πεπρᾱμένω εἴητον/εἶτον	πεπρᾱμένω εἰήτην/εἴτην	πεπρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρᾱμένοι εἴητε/εἶτε	πεπρᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπρᾱσο	πεπρᾱ́σθω	πέπρᾱσθον	πεπρᾱ́σθων		πέπρᾱσθε	πεπρᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπρᾱκέναι				πεπρᾶσθαι
participle	m	πεπρᾱκώς				πεπρᾱμένος
	f	πεπρᾱκυῖᾰ				πεπρᾱμένη
	n	πεπρᾱκός				πεπρᾱμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπρηκᾰ, πέπρημαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπρηκᾰ	πέπρηκᾰς	πέπρηκε(ν)	πεπρήκᾰτον	πεπρήκᾰτον	πεπρήκᾰμεν	πεπρήκᾰτε	πεπρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπρήκω, πεπρήκωμῐ	πεπρήκῃς, πεπρήκῃσθᾰ	πεπρήκῃ, πεπρήκῃσῐ	πεπρήκητον	πεπρήκητον	πεπρήκωμεν	πεπρήκητε	πεπρήκωσῐ(ν)
	optative	πεπρήκοιμῐ, πεπρηκοίην	πεπρήκοις, πεπρηκοίης	πεπρήκοι, πεπρηκοίη	πεπρήκοιτον	πεπρηκοίτην	πεπρήκοιμεν	πεπρήκοιτε	πεπρήκοιεν
	imperative		πέπρηκε	πεπρηκέτω	πεπρήκετον	πεπρηκέτων		πεπρήκετε	πεπρηκόντων
middle/ passive	indicative	πέπρημαι	πέπρησαι	πέπρηται	πέπρησθον	πέπρησθον	πεπρήμεθᾰ	πέπρησθε	πέπρηνται
	subjunctive	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος ὦ	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος ᾖς	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος ᾖ	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένω ἦτον	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένω ἦτον	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένοι ὦμεν	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένοι ἦτε	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος εἴην	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος εἴης	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος εἴη	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένω εἴητον/εἶτον	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένω εἰήτην/εἴτην	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπρημένος, πεπρηπεπερημένοι εἴητε/εἶτε	πεπρημενος, πεπρηπεπερήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		πέπρησο	πεπρήσθω	πέπρησθον	πεπρήσθων		πέπρησθε	πεπρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπρηκέναι				πεπρῆσθαι
participle	m	πεπρηκώς				πεπρημένος, πεπρηπεπερημένος
	f	πεπρηκυῖᾰ				πεπρημένος, πεπρηπεπερημένη
	n	πεπρηκός				πεπρημένος, πεπρηπεπερημένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπρᾱ́κειν, ἐπεπρᾱ́μην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπρᾱ́κειν, ἐπεπρᾱ́κη	ἐπεπρᾱ́κεις, ἐπεπρᾱ́κης	ἐπεπρᾱ́κει(ν)	ἐπεπρᾱ́κετον	ἐπεπρᾱκέτην	ἐπεπρᾱ́κεμεν	ἐπεπρᾱ́κετε	ἐπεπρᾱ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπρᾱ́μην	ἐπέπρᾱσο	ἐπέπρᾱτο	ἐπέπρᾱσθον	ἐπεπρᾱ́σθην	ἐπεπρᾱ́μεθᾰ	ἐπέπρᾱσθε	ἐπέπρᾱντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• πόρνη (pórnē)