παρακόρη

Greek

Etymology

παρά (pará, “rather than”) +‎ κόρη (kóri, “daughter”)

Noun

παρακόρη • (parakóri) f (plural παρακόρες)

1. An adopted daughter or foster daughter
2. A female live-in servant
   • 1976, Ζήσιμου Σίδερη, transl., Όμηρου Οδύσσεια, book 9, lines 205-207:

     [...] πιοτὸ θεϊκό, ποὺ μὲς στὸ σπίτι / σκλάβα καμιὰ δὲν τό 'ξερε μήτε ἄλλη παρακόρη / ἐξὸν αὐτός, τὸ ταίρι του καὶ μιὰ ἐπιστάτρα μόνη.

     [...] piotò theïkó, poù mès stò spíti / sklába kamià dèn tó 'xere mḗte állē parakórē / exòn autós, tò taíri tou kaì mià epistátra mónē.

     [...] a drink of the gods, of which in the household / not a single slave nor housemaid knew of it / other than he, his partner and one butler only.

Declension

declension of παρακόρη

case     \     number	singular	plural
nominative	παρακόρη •	παρακόρες •
genitive	παρακόρης •	παρακορών •
accusative	παρακόρη •	παρακόρες •
vocative	παρακόρη •	παρακόρες •

Synonyms

• adopted daughter: θετή (thetí), ψυχοκόρη (psychokóri)

Related terms

• παραγιός (paragiós, “adopted son”)