παρατατικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek παρατατικός (paratatikós, “extending, continuing”),[1] from Ancient Greek παρατείνω (parateínō, “to stretch out along”),[2] perhaps via a participle form παρατετακώς (paratetakṓs).
Pronunciation
[edit]
Noun
[edit]παρατατικός • (paratatikós) m (plural παρατατικοί)
- (grammar) imperfect, past continuous, past progressive, imperfective past (tense)
Declension
[edit]Declension of παρατατικός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παρατατικός • | παρατατικοί • |
| genitive | παρατατικού • | παρατατικών • |
| accusative | παρατατικό • | παρατατικούς • |
| vocative | παρατατικέ • | παρατατικοί • |
References
[edit]- ^ παρατατικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ “παρατατικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011