πείσμα

See also: πεῖσμα

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek πείσμα (peísma, “persistence”), from Koine Greek πεῖσμα (peîsma, “conviction”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpi.zma/
• Hyphenation: πεί‧σμα

Noun

πείσμα • (peísma) n (plural πείσματα)

1. stubbornness, obstinacy

Declension

Declension of πείσμα

	singular	plural
nominative	πείσμα •	πείσματα •
genitive	πείσματος •	πεισμάτων •
accusative	πείσμα •	πείσματα •
vocative	πείσμα •	πείσματα •

Synonyms

• γινάτι n (gináti), ισχυρογνωμοσύνη f (ischyrognomosýni), καπρίτσιο n (kaprítsio), ξεροκεφαλιά f (xerokefaliá)

Derived terms

• πεισματώδης (peismatódis)

 

Related terms

• πεισματάρης (peismatáris, “stubborn”)
• πεισματικός (peismatikós)
• πεισμάτωμα n (peismátoma)
• πεισματώνω (peismatóno)