σαίρω

Ancient Greek[edit]

This word is commonly connected with σύρω (súrō, “to drag, draw”). According to Beekes, perhaps from Proto-Indo-European *twer-, like Sanskrit त्वरते (tvarate, “to hurry”) and Proto-Germanic *þweraną (“to stir”). Connection with ὀτρύνω (otrúnō, “to stir up, encourage”) is highly improbable.

σαίρω • (saírō)

Present: σαίρω, σαίρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σαίρω	σαίρεις	σαίρει	σαίρετον	σαίρετον	σαίρομεν	σαίρετε	σαίρουσῐ(ν)
	subjunctive	σαίρω	σαίρῃς	σαίρῃ	σαίρητον	σαίρητον	σαίρωμεν	σαίρητε	σαίρωσῐ(ν)
	optative	σαίροιμῐ	σαίροις	σαίροι	σαίροιτον	σαιροίτην	σαίροιμεν	σαίροιτε	σαίροιεν
	imperative		σαῖρε	σαιρέτω	σαίρετον	σαιρέτων		σαίρετε	σαιρόντων
middle/ passive	indicative	σαίρομαι	σαίρῃ, σαίρει	σαίρεται	σαίρεσθον	σαίρεσθον	σαιρόμεθᾰ	σαίρεσθε	σαίρονται
	subjunctive	σαίρωμαι	σαίρῃ	σαίρηται	σαίρησθον	σαίρησθον	σαιρώμεθᾰ	σαίρησθε	σαίρωνται
	optative	σαιροίμην	σαίροιο	σαίροιτο	σαίροισθον	σαιροίσθην	σαιροίμεθᾰ	σαίροισθε	σαίροιντο
	imperative		σαίρου	σαιρέσθω	σαίρεσθον	σαιρέσθων		σαίρεσθε	σαιρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σαίρειν				σαίρεσθαι
participle	m	σαίρων				σαιρόμενος
	f	σαίρουσᾰ				σαιρομένη
	n	σαῖρον				σαιρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσηρᾰ	ἔσηρᾰς	ἔσηρε(ν)	ἐσήρᾰτον	ἐσηρᾰ́την	ἐσήρᾰμεν	ἐσήρᾰτε	ἔσηρᾰν
	subjunctive	σήρω	σήρῃς	σήρῃ	σήρητον	σήρητον	σήρωμεν	σήρητε	σήρωσῐ(ν)
	optative	σήραιμῐ	σήρειᾰς, σήραις	σήρειε(ν), σήραι	σήραιτον	σηραίτην	σήραιμεν	σήραιτε	σήρειᾰν, σήραιεν
	imperative		σῆρον	σηρᾰ́τω	σήρᾰτον	σηρᾰ́των		σήρᾰτε	σηρᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσηρᾰ́μην	ἐσήρω	ἐσήρᾰτο	ἐσήρᾰσθον	ἐσηρᾰ́σθην	ἐσηρᾰ́μεθᾰ	ἐσήρᾰσθε	ἐσήρᾰντο
	subjunctive	σήρωμαι	σήρῃ	σήρηται	σήρησθον	σήρησθον	σηρώμεθᾰ	σήρησθε	σήρωνται
	optative	σηραίμην	σήραιο	σήραιτο	σήραισθον	σηραίσθην	σηραίμεθᾰ	σήραισθε	σήραιντο
	imperative		σῆραι	σηρᾰ́σθω	σήρᾰσθον	σηρᾰ́σθων		σήρᾰσθε	σηρᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σῆραι			σήρᾰσθαι
participle	m	σήρᾱς			σηρᾰ́μενος
	f	σήρᾱσᾰ			σηρᾰμένη
	n	σῆρᾰν			σηρᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.