σκασμός

Greek

Etymology

From σκάζω (skázo, “burst”) / σκάω (skáo), stem σκασ- as in past tense έσκασα (éskasa), + -μός (-mós). Compare to σκασίλα f (skasíla), σκάσιμο n (skásimo). The medieval σκασμός (skasmós), of different sense.

Pronunciation

IPA^(key): /skaˈzmos/

• Hyphenation: σκα‧σμός

Noun

σκασμός • (skasmós) m (plural σκασμοί)

1. suffocation or asphyxia caused by overindulgence, usually of food, chiefly in set phrases

   τρώω του σκασμού ― tróo tou skasmoú ― I eat so much I can't breathe

Declension

Declension of σκασμός

	singular	plural
nominative	σκασμός •	σκασμοί •
genitive	σκασμού •	σκασμών •
accusative	σκασμό •	σκασμούς •
vocative	σκασμέ •	σκασμοί •

Derived terms

expressions:

• ένας σκασμός (énas skasmós, “excessive quantity”), usually in accusative: έναν σκασμό (énan skasmó)
• μέχρι σκασμού (méchri skasmoú)
• τρώω του σκασμού (tróo tou skasmoú)

Related terms

• άσκαστος (áskastos, “unexploded, unchapped”)
• σκασίλα f (skasíla)
• σκασμένος (skasménos, participle)
• σκάσιμο n (skásimo)
• σκαστός (skastós)
• χολόσκασμα n (cholóskasma)
• χολοσκασμός m (choloskasmós)

• and see: σκάω (skáo) and σκάζω (skázo)

Interjection

σκασμός! • (skasmós!)

1. (colloquial, somewhat offensive) shut up, shut it, be quiet

   Σκασμός! Ο κόσμος προσπαθεί να κοιμηθεί!

   Skasmós! O kósmos prospatheí na koimitheí!

   Shut up! People are trying to sleep!

Synonyms

• (shut up):
  • standard: ησυχία f (isychía), σιωπή f (siopí)
  • familiar: σώπα (sópa, imperative), τσιμουδιά f (tsimoudiá), σουτ (sout, interjection), πάψε (pápse, imperative)
  • impolite: σκάσε (skáse, imperative), βούλωσέ το (voúlosé to, “shut it up!”, imperative)

Derived terms

• βγάζω το σκασμό (vgázo to skasmó, “I shut up”)