στέρηση

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek στέρησις (stérēsis) + modern suffix -ση.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈste.ɾi.si/
• Hyphenation: στέ‧ρη‧ση

Noun

στέρηση • (stérisi) f (plural στερήσεις)

1. bereavement (in the sense of deprivation)

   Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη στερήσεις.

   I paidikí mou ilikía ítan gemáti steríseis.

   My childhood was full of deprivations. (much deprived)

Declension

Declension of στέρηση

	singular	plural
nominative	στέρηση •	στερήσεις •
genitive	στέρησης •	στερήσεων •
accusative	στέρηση •	στερήσεις •
vocative	στέρηση •	στερήσεις •
Older or formal genitive singular: στερήσεως •

Synonyms

• αποστέρηση f (apostérisi)

See also

• καθυστέρηση f (kathystérisi, “delay”)
• υστέρηση f (ystérisi, “lagging; disability”)