στρῶμα

Ancient Greek

Etymology

From στρώννυμι (strṓnnumi, “to spread, to stretch”) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /strɔ̂ː.ma/ → /ˈstro.ma/ → /ˈstro.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /strɔ̂ː.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstro.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstro.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstro.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstro.ma/

Noun

στρῶμᾰ • (strôma) n (genitive στρώμᾰτος); third declension

1. mattress, bed
2. (in the plural) bedclothes
3. horsecloth

Inflection

Third declension of τὸ στρῶμᾰ; τοῦ στρώμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ στρῶμᾰ tò strôma	τὼ στρώμᾰτε tṑ strṓmate	τᾰ̀ στρώμᾰτᾰ tà strṓmata
Genitive	τοῦ στρώμᾰτος toû strṓmatos	τοῖν στρωμᾰ́τοιν toîn strōmátoin	τῶν στρωμᾰ́των tôn strōmátōn
Dative	τῷ στρώμᾰτῐ tôi strṓmati	τοῖν στρωμᾰ́τοιν toîn strōmátoin	τοῖς στρώμᾰσῐ / στρώμᾰσῐν toîs strṓmasi(n)
Accusative	τὸ στρῶμᾰ tò strôma	τὼ στρώμᾰτε tṑ strṓmate	τᾰ̀ στρώμᾰτᾰ tà strṓmata
Vocative	στρῶμᾰ strôma	στρώμᾰτε strṓmate	στρώμᾰτᾰ strṓmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στρωματεύς (strōmateús)
• στρωματίζω (strōmatízō)
• στρωμάτιον (strōmátion)
• στρωματίτης (strōmatítēs)
• στρωματόδεσμον (strōmatódesmon)
• στρωματοφθορέω (strōmatophthoréō)
• στρωματοφύλαξ (strōmatophúlax)

 

Further reading

• “στρῶμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στρῶμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette