σωστός

Greek

Etymology

Verbal adjective of the verb σώζω (sṓzō, “to save”), hence literally "safe and sound; secure; sure, certain".

Pronunciation

• IPA^(key): [so̞ˈsto̞s]
• Hyphenation: σω‧στός

Adjective

σωστός • (sostós) m (feminine σωστή, neuter σωστό)

1. correct, right

   Synonym: ορθός (orthós)

   Antonym: λάθος (láthos)

2. real, true
3. (figuratively) well-mannered, well-behaved

Declension

Declension of σωστός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σωστός •	σωστή •	σωστό •	σωστοί •	σωστές •	σωστά •
genitive	σωστού •	σωστής •	σωστού •	σωστών •	σωστών •	σωστών •
accusative	σωστό •	σωστή •	σωστό •	σωστούς •	σωστές •	σωστά •
vocative	σωστέ •	σωστή •	σωστό •	σωστοί •	σωστές •	σωστά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σωστός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σωστός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σωστότερος •	σωστότερη •	σωστότερο •	σωστότεροι •	σωστότερες •	σωστότερα •
genitive	σωστότερου •	σωστότερης •	σωστότερου •	σωστότερων •	σωστότερων •	σωστότερων •
accusative	σωστότερο •	σωστότερη •	σωστότερο •	σωστότερους •	σωστότερες •	σωστότερα •
vocative	σωστότερε •	σωστότερη •	σωστότερο •	σωστότεροι •	σωστότερες •	σωστότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σωστότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σωστότατος •	σωστότατη •	σωστότατο •	σωστότατοι •	σωστότατες •	σωστότατα •
genitive	σωστότατου •	σωστότατης •	σωστότατου •	σωστότατων •	σωστότατων •	σωστότατων •
accusative	σωστότατο •	σωστότατη •	σωστότατο •	σωστότατους •	σωστότατες •	σωστότατα •
vocative	σωστότατε •	σωστότατη •	σωστότατο •	σωστότατοι •	σωστότατες •	σωστότατα •

Further reading

• “σωστός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998