ορθός

See also: ὀρθός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὀρθός (orthós) , from Proto-Hellenic *ortʰwós, from Proto-Indo-European *h₃r̥dʰwós, from *h₃erdʰ- (“upright”). Cognate with Latin arduus, Sanskrit ऊर्ध्व (ūrdhvá).

Pronunciation

• IPA^(key): /oɾˈθos/
• Hyphenation: ορ‧θός
• Homophone: ορθώς (orthós)

Adjective

ορθός • (orthós) m (feminine ορθή, neuter ορθό)

1. upright, erect
2. straight
3. correct, right, sound

Declension

Declension of ορθός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορθός •	ορθή •	ορθό •	ορθοί •	ορθές •	ορθά •
genitive	ορθού •	ορθής •	ορθού •	ορθών •	ορθών •	ορθών •
accusative	ορθό •	ορθή •	ορθό •	ορθούς •	ορθές •	ορθά •
vocative	ορθέ •	ορθή •	ορθό •	ορθοί •	ορθές •	ορθά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ορθός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ορθός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορθότερος •	ορθότερη •	ορθότερο •	ορθότεροι •	ορθότερες •	ορθότερα •
genitive	ορθότερου •	ορθότερης •	ορθότερου •	ορθότερων •	ορθότερων •	ορθότερων •
accusative	ορθότερο •	ορθότερη •	ορθότερο •	ορθότερους •	ορθότερες •	ορθότερα •
vocative	ορθότερε •	ορθότερη •	ορθότερο •	ορθότεροι •	ορθότερες •	ορθότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ορθότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορθότατος •	ορθότατη •	ορθότατο •	ορθότατοι •	ορθότατες •	ορθότατα •
genitive	ορθότατου •	ορθότατης •	ορθότατου •	ορθότατων •	ορθότατων •	ορθότατων •
accusative	ορθότατο •	ορθότατη •	ορθότατο •	ορθότατους •	ορθότατες •	ορθότατα •
vocative	ορθότατε •	ορθότατη •	ορθότατο •	ορθότατοι •	ορθότατες •	ορθότατα •

Synonyms

(upright):

• όρθιος (órthios, “standing”)
• ορθωμένος (orthoménos, “erect, lifted”, participle)
• σηκωμένος (sikoménos, “lifted”, participle)

Derived terms

• ορθή γωνία f (orthí gonía, “right angle”)
• ορθολογισμός m (orthologismós, “rationalism”)