σύμπτωση
Greek
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek σύμπτωσις (súmptōsis), from σῠν- (sun-) + πτῶσις (ptôsis) (from πίπτω (píptō)).
Noun
σύμπτωση • (sýmptosi) f (plural συμπτώσεις)
Declension
Declension of σύμπτωση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| genitive | σύμπτωσης • | συμπτώσεων • | |
| accusative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| vocative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: συμπτώσεως • | |||
Related terms
- συμπίπτω (sympípto)
- συμπτωματικός (symptomatikós)