τρίωρος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek τρίωρος (tríōros). Morphologically, τρι- (tri-, “tri-, τρία three”) +‎ ώρα (óra, “hour”) + -ος (-os)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾi.o.ɾos/
• Hyphenation: τρί‧ω‧ρος

Adjective

τρίωρος • (tríoros) m (feminine τρίωρη, neuter τρίωρο)

1. (relational) three hours, lasting three hours

Declension

Declension of τρίωρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τρίωρος •	τρίωρη •	τρίωρο •	τρίωροι •	τρίωρες •	τρίωρα •
genitive	τρίωρου •	τρίωρης •	τρίωρου •	τρίωρων •	τρίωρων •	τρίωρων •
accusative	τρίωρο •	τρίωρη •	τρίωρο •	τρίωρους •	τρίωρες •	τρίωρα •
vocative	τρίωρε •	τρίωρη •	τρίωρο •	τρίωροι •	τρίωρες •	τρίωρα •

Related terms

• τρία (tría, “three”)
• ώρα (óra, “hour”)

Further reading

• “τρίωρος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998