υπήκοος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπήκοος (hupḗkoos, “listening to someone more important, obeying”), from ὑπό (hupó, “under”) + ἀκοή (akoḗ, “listening”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈpi.co.os/
• Hyphenation: υ‧πή‧κο‧ος

Noun

υπήκοος • (ypíkoos) m or f (plural υπήκοοι)

1. citizen, national (of a country)

   Μπορείτε να ταξιδέψετε στην Αυστραλία εάν είστε Αυστραλός υπήκοος, μόνιμος κάτοικος ή υπήκοος Νέας Ζηλανδίας που διαμένει συνήθως στην Αυστραλία.

   Boreíte na taxidépsete stin Afstralía eán eíste Afstralós ypíkoos, mónimos kátoikos í ypíkoos Néas Zilandías pou diaménei syníthos stin Afstralía.

   You can travel to Australia if you are an Australian national, permanent resident or New Zealand national who normally resides in Australia.

2. subject (of a monarch)

Declension

declension of υπήκοος

case     \     number	singular	plural
nominative	υπήκοος •	υπήκοοι •
genitive	υπηκόου •	υπηκόων •
accusative	υπήκοο •	υπηκόους •
vocative	υπήκοε •	υπήκοοι •

Related terms

• υπηκοότητα f (ypikoótita, “citizenship”)