φιλόξενος

Ancient Greek

Alternative forms

• φῐλόξεινος (philóxeinos) — Poetic

Etymology

From φῐ́λος (phílos, “loving”) +‎ ξένος (xénos, “foreign, strange, stranger, guest”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lók.se.nos/ → /ɸiˈlok.se.nos/ → /fiˈlok.se.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lók.se.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlok.se.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlok.se.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlok.se.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlok.se.nos/

Adjective

φῐλόξενος • (philóxenos) m or f (neuter φῐλόξενον); second declension

1. loving strangers
2. hospitable
3. kind to guests

Inflection

Second declension of φῐλόξενος; φῐλόξενον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		φῐλόξενος philóxenos	φῐλόξενον philóxenon		φῐλοξένω philoxénō	φῐλοξένω philoxénō		φῐλόξενοι philóxenoi	φῐλόξενᾰ philóxena
Genitive		φῐλοξένου philoxénou	φῐλοξένου philoxénou		φῐλοξένοιν philoxénoin	φῐλοξένοιν philoxénoin		φῐλοξένων philoxénōn	φῐλοξένων philoxénōn
Dative		φῐλοξένῳ philoxénōi	φῐλοξένῳ philoxénōi		φῐλοξένοιν philoxénoin	φῐλοξένοιν philoxénoin		φῐλοξένοις philoxénois	φῐλοξένοις philoxénois
Accusative		φῐλόξενον philóxenon	φῐλόξενον philóxenon		φῐλοξένω philoxénō	φῐλοξένω philoxénō		φῐλοξένους philoxénous	φῐλόξενᾰ philóxena
Vocative		φῐλόξενε philóxene	φῐλόξενον philóxenon		φῐλοξένω philoxénō	φῐλοξένω philoxénō		φῐλόξενοι philóxenoi	φῐλόξενᾰ philóxena
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		φῐλοξένως philoxénōs			φῐλοξενώτερος philoxenṓteros			φῐλοξενώτᾰτος philoxenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• φῐλοξενῐ́ᾱ (philoxeníā)

Further reading

• “φιλόξενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φιλόξενος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φιλόξενος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “φιλόξενος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5382 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • hospitable idem, page 407.

---

Greek

Adjective

φιλόξενος • (filóxenos) m (feminine φιλόξενη, neuter φιλόξενο)

1. hospitable

Declension

Declension of φιλόξενος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φιλόξενος •	φιλόξενη •	φιλόξενο •	φιλόξενοι •	φιλόξενες •	φιλόξενα •
genitive	φιλόξενου •	φιλόξενης •	φιλόξενου •	φιλόξενων •	φιλόξενων •	φιλόξενων •
accusative	φιλόξενο •	φιλόξενη •	φιλόξενο •	φιλόξενους •	φιλόξενες •	φιλόξενα •
vocative	φιλόξενε •	φιλόξενη •	φιλόξενο •	φιλόξενοι •	φιλόξενες •	φιλόξενα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλόξενος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλόξενος, etc.)