χειμώνας

Greek

Etymology

From Ancient Greek χειμών (kheimṓn).

Pronunciation

• IPA^(key): [çiˈmo̞nas]

Noun

χειμώνας • (cheimónas) m (plural χειμώνες)

1. winter, wintertime

Declension

declension of χειμώνας

	singular	plural
nominative	χειμώνας •	χειμώνες •
genitive	χειμώνα •	χειμώνων •
accusative	χειμώνα •	χειμώνες •
vocative	χειμώνα •	χειμώνες •

Coordinate terms

Seasons in Greek · εποχές (epochés) (layout · text)
άνοιξη (ánoixi, “spring”)	καλοκαίρι (kalokaíri, “summer”)	φθινόπωρο (fthinóporo, “autumn”)	χειμώνας (cheimónas, “winter”)

Derived terms

• βαρυχειμωνιά f (varycheimoniá, “heavy witner”)
• ξεχειμωνιάζω (xecheimoniázo, “pass winterime”) (of animals: sheep, goats)
• χειμερινός (cheimerinós, “winter”)
• χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)
• χειμέριος (cheimérios, “winter”)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter”)
• χειμωνιάζω (cheimoniázo, “winter draws on, winter's setting in”)
• χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)

Further reading

• χειμώνας in Triantafyllides, Manolis (1998) Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek]