χειμώνας

Greek

Etymology

From Ancient Greek χειμών (kheimṓn).

Pronunciation

• IPA^(key): [çiˈmo̞nas]

Noun

χειμώνας • (cheimónas) m (plural χειμώνες)

1. winter, wintertime

Declension

Declension of χειμώνας

	singular	plural
nominative	χειμώνας •	χειμώνες •
genitive	χειμώνα •	χειμώνων •
accusative	χειμώνα •	χειμώνες •
vocative	χειμώνα •	χειμώνες •

Coordinate terms

• εποχή f (epochí, “season”)
• άνοιξη f (ánoixi, “spring”)
• καλοκαίρι n (kalokaíri, “summer”)
• φθινόπωρο n (fthinóporo, “autumn”)

 

Derived terms

• βαρυχειμωνιά f (varycheimoniá, “heavy winter”)
• ξεχειμωνιάζω (xecheimoniázo, “to winter”) (sheep, etc)
• χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)
• χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)
• χειμερινός (cheimerinós, “winter”)
• χειμέριος (cheimérios, “winter”)
• χειμωνιάζω (cheimoniázo, “winter draws on, winter's setting in”)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter”)

 

Further reading

• χειμώνας, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language