όπλο

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὅπλον (hóplon, “large shield”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoplo/

Noun

όπλο • (óplo) n (plural όπλα)

1. gun, rifle, etc
2. personal weapon, item of small arms
3. a top-level branch of the Greek army

Declension

Declension of όπλο

	singular	plural
nominative	όπλο •	όπλα •
genitive	όπλου •	όπλων •
accusative	όπλο •	όπλα •
vocative	όπλο •	όπλα •

Derived terms

Related terms

• οπλίτης m (oplítis, “soldier, hoplite”)
• οπλοποιός m (oplopoiós, “gunsmith”)
• οπλοποιία f (oplopoiía, “gunsmith”)
• οπλοπολυβόλο n (oplopolyvólo, “machine gun”)
• οπλοπωλείο n (oplopoleío, “gun shop”)
• οπλοστάσιο n (oplostásio, “arsenal”)

• οπλουργός m (oplourgós, “amourer”)
• οπλουργία f (oplourgía, “amourer”)
• οπλοφορία f (oploforía, “possession of a firearm”)
• οπλοφορώ (oploforó, “to carry a firearm”)
• οπλοχρησία f (oplochrisía, “use of a firearm”)

See also

• Στρατός Ξηράς m (Stratós Xirás, “Greek army”)