адсутнічаць

Belarusian

Etymology

From адсу́тны (adsútny).

Pronunciation

• IPA^(key): [atˈsutnʲit͡ʂat͡sʲ]

• Audio

  (file)

Verb

адсу́тнічаць • (adsútničacʹ) impf

1. to be absent

   Antonym: прысу́тнічаць (prysútničacʹ)

Conjugation

Conjugation of адсу́тнічаць (class 1a, imperfective, intransitive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	адсу́тнічаць adsútničacʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	адсу́тнічаючы adsútničajučy	адсу́тнічаўшы adsútničaŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	адсу́тнічаю adsútničaju	бу́ду адсу́тнічаць búdu adsútničacʹ
2nd singular ты	адсу́тнічаеш adsútničaješ	бу́дзеш адсу́тнічаць búdzješ adsútničacʹ
3rd singular ён / яна́ / яно́	адсу́тнічае adsútničaje	бу́дзе адсу́тнічаць búdzje adsútničacʹ
1st plural мы	адсу́тнічаем adsútničajem	бу́дзем адсу́тнічаць búdzjem adsútničacʹ
2nd plural вы	адсу́тнічаеце adsútničajecje	бу́дзеце адсу́тнічаць búdzjecje adsútničacʹ
3rd plural яны́	адсу́тнічаюць adsútničajucʹ	бу́дуць адсу́тнічаць búducʹ adsútničacʹ
imperative	singular	plural
second-person	адсу́тнічай adsútničaj	адсу́тнічайце adsútničajcje
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	адсу́тнічаў adsútničaŭ	адсу́тнічалі adsútničali
feminine я / ты / яна́	адсу́тнічала adsútničala
neuter яно́	адсу́тнічала adsútničala