билгич

Kyrgyz

Etymology

From билүү (bilüü, “to know”) +‎ -гич (-giç).

Pronunciation

• IPA^(key): /bilɡit͡ʃ/

Noun

билгич • (bilgiç) (definite билгичи, plural билгичтер)

1. specialist, expert
2. judge, authority

Declension

Declension of билгич

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	билгич bilgiç	билгичтер bilgiçter
genitive (илик)	билгичтин bilgiçtin	билгичтердин bilgiçterdin
dative (барыш)	билгичке bilgiçke	билгичтерге bilgiçterge
accusative (табыш)	билгичти bilgiçti	билгичтерди bilgiçterdi
locative (жатыш)	билгичте bilgiçte	билгичтерде bilgiçterde
ablative (чыгыш)	билгичтен bilgiçten	билгичтерден bilgiçterden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	билгичим bilgiçim	билгичтерим bilgiçterim
genitive	билгичимдин bilgiçimdin	билгичтеримдин bilgiçterimdin
dative	билгичиме bilgiçime	билгичтериме bilgiçterime
accusative	билгичимди bilgiçimdi	билгичтеримди bilgiçterimdi
locative	билгичимде bilgiçimde	билгичтеримде bilgiçterimde
ablative	билгичимден bilgiçimden	билгичтеримден bilgiçterimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	билгичиң bilgiçiŋ	билгичтериң bilgiçteriŋ
genitive	билгичиңдин bilgiçiŋdin	билгичтериңдин bilgiçteriŋdin
dative	билгичиңе bilgiçiŋe	билгичтериңе bilgiçteriŋe
accusative	билгичиңди bilgiçiŋdi	билгичтериңди bilgiçteriŋdi
locative	билгичиңде bilgiçiŋde	билгичтериңде bilgiçteriŋde
ablative	билгичиңден bilgiçiŋden	билгичтериңден bilgiçteriŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	билгичиңиз bilgiçiŋiz	билгичтериңиз bilgiçteriŋiz
genitive	билгичиңиздин bilgiçiŋizdin	билгичтериңиздин bilgiçteriŋizdin
dative	билгичиңизге bilgiçiŋizge	билгичтериңизге bilgiçteriŋizge
accusative	билгичиңизди bilgiçiŋizdi	билгичтериңизди bilgiçteriŋizdi
locative	билгичиңизде bilgiçiŋizde	билгичтериңизде bilgiçteriŋizde
ablative	билгичиңизден bilgiçiŋizden	билгичтериңизден bilgiçteriŋizden