воровка

Russian

Etymology

вор (vor) +‎ -о́вка (-óvka)

Pronunciation

• IPA^(key): [vɐˈrofkə]

Noun

воро́вка • (voróvka) f anim (genitive воро́вки, nominative plural воро́вки, genitive plural воро́вок, masculine вор)

1. female thief
2. (obsolete) female traitor, apostate, outlaw

Declension

Declension of воро́вка (anim fem-form velar-stem accent-a reduc) 

	singular	plural
nominative	воро́вка voróvka	воро́вки voróvki
genitive	воро́вки voróvki	воро́вок voróvok
dative	воро́вке voróvke	воро́вкам voróvkam
accusative	воро́вку voróvku	воро́вок voróvok
instrumental	воро́вкой, воро́вкою voróvkoj, voróvkoju	воро́вками voróvkami
prepositional	воро́вке voróvke	воро́вках voróvkax