изгонува

Macedonian

Verb

изгонува • (izgonuva) third-singular present, impf (perfective изгони)

1. (transitive) to banish, exile

Conjugation

Conjugation of изгонува (perfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	изгонувал	изгонувал	adjectival participle	изгонуван
feminine	изгонувала	изгонувала	adverbial participle	—
neuter	изгонувало	изгонувало	verbal noun	—
plural	изгонувале	изгонувале	perfect participle	изгонувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	изгонувам	изгонував	изгонував	—
2nd singular	изгонуваш	изгонуваше	изгонува	изгонувај
3rd singular	изгонува	изгонуваше	изгонува	—
1st plural	изгонуваме	изгонувавме	изгонувавме	—
2nd plural	изгонувате	изгонувавте	изгонувавте	изгонувајте
3rd plural	изгонуваат	изгонуваа	изгонуваа	—
Compound tenses
perfect	сум изгонувал		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам изгонувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев изгонувал		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав изгонувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал изгонувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе изгонувам		ќе + present
има-future	ќе имам изгонувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе изгонував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав изгонувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум изгонувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал изгонувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би изгонувал		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал изгонувано		conditional of има + perfect participle