Jump to content

кан

From Wiktionary, the free dictionary

Chuvash

[edit]

Etymology

[edit]

Perhaps borrowed from another Turkic language as it did not follow the change in vowels occurred in Chuvash. Ultimately from Proto-Turkic *kān- (to be satisfied). Cognate with Turkish kan- (to be contented, satisfied).

Verb

[edit]

кан (kan)

  1. to relax
  2. to calm down, be satisfied

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • кан”, in Электронлă сăмахсар[1] (overall work in Russian and Chuvash), 1996.

Kyrgyz

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (blood).

Noun

[edit]

кан (kan) (Arabic spelling قان)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Classical Mongolian ᠬᠠᠨ (qan).

Noun

[edit]

кан (kan) (Arabic spelling قان)

  1. khan
Declension
[edit]
Declension of кан
singular
(жекелик)
plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) кан
kan
кандар
kandar
genitive (илик) кандын
kandın
кандардын
kandardın
dative (барыш) канга
kanga
кандарга
kandarga
accusative (табыш) канды
kandı
кандарды
kandardı
locative (жатыш) канда
kanda
кандарда
kandarda
ablative (чыгыш) кандан
kandan
кандардан
kandardan
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative каным
kanım
кандарым
kandarım
genitive канымдын
kanımdın
кандарымдын
kandarımdın
dative каныма
kanıma
кандарыма
kandarıma
accusative канымды
kanımdı
кандарымды
kandarımdı
locative канымда
kanımda
кандарымда
kandarımda
ablative канымдан
kanımdan
кандарымдан
kandarımdan
second-person singular informal
(сенин)
nominative каның
kanıŋ
кандарың
kandarıŋ
genitive каныңдын
kanıŋdın
кандарыңдын
kandarıŋdın
dative каныңа
kanıŋa
кандарыңа
kandarıŋa
accusative каныңды
kanıŋdı
кандарыңды
kandarıŋdı
locative каныңда
kanıŋda
кандарыңда
kandarıŋda
ablative каныңдан
kanıŋdan
кандарыңдан
kandarıŋdan
second-person singular formal
(сиздин)
nominative каныңыз
kanıŋız
кандарыңыз
kandarıŋız
genitive каныңыздын
kanıŋızdın
кандарыңыздын
kandarıŋızdın
dative каныңызга
kanıŋızga
кандарыңызга
kandarıŋızga
accusative каныңызды
kanıŋızdı
кандарыңызды
kandarıŋızdı
locative каныңызда
kanıŋızda
кандарыңызда
kandarıŋızda
ablative каныңыздан
kanıŋızdan
кандарыңыздан
kandarıŋızdan

Nogai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (blood).

Noun

[edit]

кан (kan)

  1. blood

Northern Altai

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (blood).

Noun

[edit]

кан (kan)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Mongolian хаан (xaan, khan).

Noun

[edit]

кан (kan)

  1. khan
  2. khanate, country

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ка̑н m (Latin spelling kȃn)

  1. khan

Declension

[edit]
Declension of кан
singular plural
nominative кан ка́нови
genitive кана канова
dative кану кановима
accusative кана канове
vocative кане канови
locative кану кановима
instrumental каном кановима

Southern Altai

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (blood).

Noun

[edit]

кан (kan)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Mongolian хаан (xaan, khan).

Noun

[edit]

кан (kan)

  1. khan
  2. khanate, country
    Кан-АлтайKan-AltayThe Altai Republic/Krai
Declension
[edit]
Inflection of кан
singular
absolute кан (kan)
definite genitive кандыҥ (kandïŋ)
dative канга (kanga)
definite accusative канды (kandï)
locative канда (kanda)
ablative кандаҥ (kandaŋ)

Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (blood).

Noun

[edit]

кан (qan)

  1. blood