күҙ

See also: куз, күз, and kuz

Bashkir

Кеше күҙе

Etymology

From Proto-Turkic *göŕ (“eye”).

Cognate with Crimean Tatar köz, Karachay-Balkar кёз (köz), Karakalpak ko'z, Nogai коьз (köz), Kazakh, Kyrgyz көз (köz), Southern Altai, Shor кӧс (kös), Turkish, Azerbaijani, Gagauz, Turkmen göz, Uzbek koʻz, Uyghur كۆز (köz) etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /kʏð/
• Hyphenation: күҙ (one syllable)

Noun

күҙ • (küź)

1. (anatomy) eye, eyes

   Ҡыҫыҡ күҙ.

   Qıśıq küź.

   Narrow eyes.

   Өфө күҙ ауырыуҙары институты.

   Öfö küź awırıwźarı institutı.

   The institute of ocular diseases in Ufa.

2. eyesight, ability to see
3. evil eye

   Бәләкәс баланы яман күҙҙән һаҡлып өс йәшкәсә кешегә күрһәтмәгәндәр.

   Bələkəs balanı yaman küźźən haqlıp ös yəşkəsə keşegə kürhətməgəndər.

   (They) wouldn't show small children to strangers until they were three, so as to guard them from the evil eye.

4. eye of needle

Derived terms

• күҙлек (küźlek, “glasses; viewpoint”)
• cell
• күҙ күрер (küź kürer, “we will see”)
• һигеҙгүҙ (higeźgüź, “sacrum”)