köz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: koz and kož

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kȫŕ (glowing coals). Akin to qor (ember). Cognate with Turkish köz.

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

köz (definite accusative közü, plural közlər)

  1. ember (a glowing piece of coal or wood)

Declension[edit]

    Declension of köz
singular plural
nominative köz
közlər
definite accusative közü
közləri
dative közə
közlərə
locative közdə
közlərdə
ablative közdən
közlərdən
definite genitive közün
közlərin
    Possessive forms of köz
nominative
singular plural
mənim (my) közüm közlərim
sənin (your) közün közlərin
onun (his/her/its) közü közləri
bizim (our) közümüz közlərimiz
sizin (your) közünüz közləriniz
onların (their) közü or közləri közləri
accusative
singular plural
mənim (my) közümü közlərimi
sənin (your) közünü közlərini
onun (his/her/its) közünü közlərini
bizim (our) közümüzü közlərimizi
sizin (your) közünüzü közlərinizi
onların (their) közünü or közlərini közlərini
dative
singular plural
mənim (my) közümə közlərimə
sənin (your) közünə közlərinə
onun (his/her/its) közünə közlərinə
bizim (our) közümüzə közlərimizə
sizin (your) közünüzə közlərinizə
onların (their) közünə or közlərinə közlərinə
locative
singular plural
mənim (my) közümdə közlərimdə
sənin (your) közündə közlərində
onun (his/her/its) közündə közlərində
bizim (our) közümüzdə közlərimizdə
sizin (your) közünüzdə közlərinizdə
onların (their) közündə or közlərində közlərində
ablative
singular plural
mənim (my) közümdən közlərimdən
sənin (your) közündən közlərindən
onun (his/her/its) közündən közlərindən
bizim (our) közümüzdən közlərimizdən
sizin (your) közünüzdən közlərinizdən
onların (their) közündən or közlərindən közlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) közümün közlərimin
sənin (your) közünün közlərinin
onun (his/her/its) közünün közlərinin
bizim (our) közümüzün közlərimizin
sizin (your) közünüzün közlərinizin
onların (their) közünün or közlərinin közlərinin

Crimean Tatar[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *köŕ (eye).

Noun[edit]

köz

  1. eye

Declension[edit]

References[edit]

  • Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • köz”, in Luğatçıq (in Russian)

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finno-Ugric *küti.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

köz (plural közök)

  1. a gap in space or time between two other parts
    1. interval
      Synonyms: (space) térköz, (time) időköz
    2. gap, space, distance, margin
      Synonyms: rés, hézag, űr
    3. interfluve
      Duna–Tisza közeDanube–Tisza Interfluve (a region in Hungary and Serbia)
    4. small alley, lane (referring to the narrow space between building walls on either side)
      Synonym: utcácska
      Coordinate terms: utca, út, tér
    5. (with a possessive suffix) connection, relationship, something to do with (between one thing and another; used with -hoz/-hez/-höz)
      Synonyms: összefüggés, kapcsolat
    6. (with a possessive suffix) concern, business, have to do with something (as in none of someone's business; used with -hoz/-hez/-höz)
      Synonym: (to concern someone) tartozik-ra/-re
      Semmi közöm hozzá.It is no concern of mine. / It is none of my business. / I have nothing to do with it.
  2. community, the public (especially in phrases referring to the public interest or the common good)
    Synonyms: közösség, társadalom

Declension[edit]

Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony)
singular plural
nominative köz közök
accusative közt közöket
dative köznek közöknek
instrumental közzel közökkel
causal-final közért közökért
translative közzé közökké
terminative közig közökig
essive-formal közként közökként
essive-modal
inessive közben közökben
superessive közön közökön
adessive köznél közöknél
illative közbe közökbe
sublative közre közökre
allative közhöz közökhöz
elative közből közökből
delative közről közökről
ablative köztől közöktől
non-attributive
possessive - singular
közé közöké
non-attributive
possessive - plural
közéi közökéi
Possessive forms of köz
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. közöm közeim
2nd person sing. közöd közeid
3rd person sing. köze közei
1st person plural közünk közeink
2nd person plural közötök közeitek
3rd person plural közük közeik

Derived terms[edit]

Compound words with this term at the beginning, with the sense ’public’ or ’popular’
Compound words with this term at the end, with the sense ’gap, interval’

Adjective[edit]

köz (not comparable)

  1. (obsolete) public, common, general

Further reading[edit]

  • (interval, gap, alley, connection): köz in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • (community, the public): köz in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Khalaj[edit]

Perso-Arabic کؤز

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *köŕ

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [kœz], [køˑz], [køːz], [ke(ˑ)z], [keːz], [ke̞ˑz], [kĭɛz]
  • (Mansûrâbâdî) IPA(key): [kɪ̞z]
  • (Talxâbî) IPA(key): [kø̞z]
  • (Xaltâbâdî) IPA(key): [kʏ̞z]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [kœ̜z], [kœz̥], [kɛz]

Noun[edit]

köz (definite accusative közü, plural közlər)

  1. eye

Declension[edit]

References[edit]

Tatar[edit]

Noun[edit]

köz

  1. autumn

Turkish[edit]

Turkish Wikipedia has an article on:
Wikipedia tr

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Turkic *kȫŕ (glowing coals). Akin to kor (ember).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

köz (definite accusative közü, plural közler)

  1. ember, cinder

Declension[edit]

Inflection
Nominative köz
Definite accusative közü
Singular Plural
Nominative köz közler
Definite accusative közü közleri
Dative köze közlere
Locative közde közlerde
Ablative közden közlerden
Genitive közün közlerin

Derived terms[edit]

Adjective[edit]

köz

  1. roast, roasted
    Synonyms: közleme, közlenmiş
    köz biberroasted peppers

Further reading[edit]