тил

See also: тіл

Bulgarian

Etymology

From Proto-Slavic *tylъ (“nape, back”).

Noun

тил • (til) m

1. nape
2. (by extension) back, rare side of tools (adzes, axes, etc)

Declension

Declension of тил

	singular	plural
indefinite	тил til	ти́лове tílove
definite (subject form)	тилъ́т tilǎ́t	ти́ловете tílovete
definite (object form)	тила́ tilá
count form	—	ти́ла tíla

Related terms

• тучен (tučen, “lush, abundant”)

References

• тил in Rečnik na bǎlgarskija ezik (Institut za bǎlgarski ezik)

---

Kumyk

Noun

тил • (til)

1. tongue

Declension

	Singular	Plural
nominative	тил (til)	тиллер (tiller)
accusative	тилни (tilni)	тиллени (tilleni)
dative	тилге (tilge)	тиллеге (tillege)
locative	тилде (tilde)	тиллерде (tillerde)
ablative	тилден (tilden)	тиллерден (tillerden)
genitive	тилни (tilni)	тиллени (tilleni)

---

Kyrgyz

Noun

тил • (til)

1. tongue

Declension

Declension of тил

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	тил til	тилдер tilder
genitive (илик)	тилдин tildin	тилдердин tilderdin
dative (барыш)	тилге tilge	тилдерге tilderge
accusative (табыш)	тилди tildi	тилдерди tilderdi
locative (жатыш)	тилде tilde	тилдерде tilderde
ablative (чыгыш)	тилден tilden	тилдерден tilderden

---

Macedonian

Etymology

From Proto-Slavic *tylъ. Cognate to Russian тыл (tyl), Czech týl.

Noun

тил • (til) m

1. nape

Declension

Declension of тил

	singular	plural
indefinite	тил	тилови
definite unspecified	тилот	тиловите
definite proximal	тилов	тиловиве
definite distal	тилон	тиловине
vocative	тилу	тилови
count form	—	тила

---

Southern Altai

Noun

тил • (til)

1. tongue
2. language